Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος. Η 4η Οκτωβρίου θεσπίστηκε ως Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων το 1931, μετά από μία συνδιάσκεψη οικολόγων στη Φλωρεντία, με σκοπό να τονίσει την δεινή θέση των ειδών υπό εξαφάνιση. Από τότε και μετά, στη μέριμνα του οργανισμού της Ημέρας συμπεριλήφθησαν όλα τα είδη ζώων, ενώ μέλη και «φίλοι» του έχουν γίνει πλέον όλες σχεδόν οι χώρες παγκοσμίως.

 
Σκοπός της Ημέρας είναι ο εορτασμός όλων των ζωόφιλων του κόσμου, ασχέτως εθνικών, θρησκευτικών, πολιτικών και ιδεολογικών πλαισίων. Με τα γεγονότα και τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα επιτυγχάνεται χρόνο με τον χρόνο όλο και μεγαλύτερη ανταπόκριση του κόσμου στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των ζώων, ενώ τονίζεται η σημασία τους στον πλανήτη μας.
H Διεθνής Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων (1978)

Άρθρο 1
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.

Άρθρο 2
1. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου.
2. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων.
3. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.

Άρθρο 3
1. Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά.
2. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνεις στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.

Άρθρο 4
1. Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους,
2. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού.

Άρθρο 5
1. Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. 2. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.

Άρθρο 6
1. Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα.
2. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.

Άρθρο 7
Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.

Άρθρο 8
1. Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κλπ. Αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό.
2. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.

Άρθρο 9
Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.

Άρθρο 10
1. Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. 2. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.

Άρθρο 11
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.

Άρθρο 12
1. Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί «γενοκτονία», έγκλημα απέναντι στο είδος.
2. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.

Άρθρο 13
1. Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο.
2. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.

Άρθρο 14
1. Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση.
2. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν απ’ τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Στην Ελλάδα του σήμερα και της κρίσης, τα ζώα, είναι αυτά που πλήττονται πρώτα, από όλα τα άλλα. Η ανέχεια, η ψυχολογική επιβάρυνση, η κατήφεια, τα προβλήματα έχουν αποδέκτες τα κακόμοιρα αυτά πλάσματα που είναι ανήμπορα στο να κάνουν κάτι και περιμένουν από τον άνθρωπο. Και όμως θα έπρεπε να τα δούμε σαν στήριγμα τώρα στους δύσκολους καιρούς και όχι ως μη αναγκαία, που θα πέσουν πρώτα στην θυσία της καθημερινότητάς μας.

Το χειρότερο είναι πως “άρρωστοι” βγάζουν τα απωθημένα τους, τον τελευταίο καιρό, στα ανήμπορα και ανυπεράσπιστα αυτά πλάσματα. Ευτυχώς, που οι αντιδράσεις σε τέτοιες καταστάσεις, της κοινωνίας μας, είναι άμεσες και δυναμικές έτσι ώστε να βοηθήσει στον περιορισμό τέτοιων πράξεων.

Επίσης σύμφωνα με τις φιλοζωικές οργανώσεις, ο πληθυσμός των αδέσποτων ζώων στην Ελλάδα έχει πολλαπλασιαστεί δραματικά τα τελευταία πέντε χρόνια φτάνοντας τα τρία εκατομμύρια, αριθμός που σηματοδοτεί 50% αύξηση σε σχέση με το 2011. Στην πλειονότητά τους είναι κατοικίδια που βρέθηκαν στον δρόμο, σε παραλίες ή σε δάση εγκαταλελειμμένα από τους ιδιοκτήτες τους όταν αυτοί δεν μπορούσαν πλέον να τα συντηρήσουν. Οι άνθρωποι δεν στειρώνουν τα ζώα τους, δεν τα πάνε στον κτηνίατρο, δεν φλιτάρουν. Μόλις αντιμετωπίσουν δυσκολία ή βαρεθούν το ζώο, δεν σκέφτονται ότι πρόκειται για μέλος της οικογένειας, το πετούν στον δρόμο. Η αστυνομία δεν ελέγχει αν τα κατοικίδια φέρουν το υποχρεωτικό τσιπάκι -ώστε να τιμωρείται με πρόστιμο όποιος τα εγκαταλείπει- και οι δήμοι δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.

«Το μεγαλείο ενός έθνους και η ηθική του πρόοδος μπορεί να κριθεί από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα»
Μαχάτμα Γκάντι
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την WWF Ελλάς http://www.wwf.gr/ και την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία  http://www.ornithologiki.gr/