Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Οκτωβρίου, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για τα ψυχικά νοσήματα και ασθένειες.. Το 1994 η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ψυχικής Υγείας και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) θεσμοθέτησαν την 10 Οκτωβρίου ως ημέρα της Ψυχικής Υγείας.

Η ψυχική υγεία δεν είναι μόνο η απουσία της ψυχικής διαταραχής. Ορίζεται ως η κατάσταση της υγείας κατά την οποία ένα άτομο συνειδητοποιεί τις δυνατότητές του, δύναται να αντεπεξέρχεται στις δυσκολίες που προκύπτουν από την καθημερινότητα, είναι παραγωγικό και μπορεί να συνεισφέρει στο κοινωνικό σύνολο.
Η προστασία και προαγωγή της καλής ψυχικής υγείας αποτελούν σημαντικές προτεραιότητες της παγκόσμιας κοινότητας, η οποία μελετά στρατηγικές για την ψυχική υγεία.H  Παγκόσμια Ομοσπονδία για την Ψυχική Υγεία (WFMH)», έχει σαν στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού αλλά και των δημόσιων φορέων απέναντι στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ψυχικά ασθενείς.

Τα τελευταία στοιχεία για την ψυχική υγεία προκαλούν ανησυχία καθώς παρατηρείται αύξηση των αυτοκτονιών, αύξηση των νοσηλειών για ψυχοπαθολογικές νόσους, αλλά και πολλαπλασιασμός των ανασφάλιστων και αστέγων.
Όσον αφορά στη χώρα μας και σύμφωνα με πανεπιστημιακές έρευνες :

• μόλις το 80% όσων πάσχουν από κατάθλιψη αναζητούν βοήθεια
• λιγότερο από το 50% προσφεύγει στη στήριξη του ιατρού
• 10 με 12% του συνόλου του πληθυσμού όλων των ηλικιών πάσχει από ψυχικές ασθένειες.

Παράλληλα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί ότι η απώλεια εργασίας, η οικονομική καταστροφή και η προσφυγιά είναι μεταξύ των ψυχοπιεστικών γεγονότων που οδηγούν στην αύξηση των εισαγωγών στα ψυχιατρεία σε περιόδους οικονομικής ύφεσης.

Τα συμπτώματα της παρατεταμένης ανεργίας είναι :

• το άγχος
• η κατάθλιψη
• η απάθεια
• η ευερεθιστότητα
• η αρνητικότητα
• η συναισθηματική υπερεξάρτηση,
• η κοινωνική απόσυρση
• η απομόνωση
• η μοναξιά
• η απώλεια αυτοσεβασμού, ταυτότητας και αίσθησης του χρόνου .

Προβληματικές για την ψυχική υγεία, τονίζει ο ΠΟΥ, είναι :

• οι συνθήκες εργασιακής ανασφάλειας,
• οι ελαστικές σχέσεις εργασίας
• η εργασιακή επισφάλεια
• η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων
• η εφαρμογή ευέλικτων μορφών εργασίας

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε:

• την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Οργανώσεων για την Ψυχική Υγεία (ΠΟΣΟΨΥ)  http://www.psychargos.gov.gr/Default.aspx?id=27217&nt=19
• την Κίνηση Αδερφών  Ατόμων με Προβλήματα Ψυχικής Υγείας (ΚΙΝ.Α.Ψ.Υ) http://www.kinapsi.gr/
• την  Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας http://www.epapsy.gr/
• το http://www.stress.gr/ .

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος. Η 4η Οκτωβρίου θεσπίστηκε ως Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων το 1931, μετά από μία συνδιάσκεψη οικολόγων στη Φλωρεντία, με σκοπό να τονίσει την δεινή θέση των ειδών υπό εξαφάνιση. Από τότε και μετά, στη μέριμνα του οργανισμού της Ημέρας συμπεριλήφθησαν όλα τα είδη ζώων, ενώ μέλη και «φίλοι» του έχουν γίνει πλέον όλες σχεδόν οι χώρες παγκοσμίως.

 
Σκοπός της Ημέρας είναι ο εορτασμός όλων των ζωόφιλων του κόσμου, ασχέτως εθνικών, θρησκευτικών, πολιτικών και ιδεολογικών πλαισίων. Με τα γεγονότα και τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα επιτυγχάνεται χρόνο με τον χρόνο όλο και μεγαλύτερη ανταπόκριση του κόσμου στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των ζώων, ενώ τονίζεται η σημασία τους στον πλανήτη μας.
H Διεθνής Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων (1978)

Άρθρο 1
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.

Άρθρο 2
1. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου.
2. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων.
3. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.

Άρθρο 3
1. Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά.
2. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνεις στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.

Άρθρο 4
1. Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους,
2. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού.

Άρθρο 5
1. Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. 2. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.

Άρθρο 6
1. Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα.
2. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.

Άρθρο 7
Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.

Άρθρο 8
1. Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κλπ. Αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό.
2. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.

Άρθρο 9
Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.

Άρθρο 10
1. Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. 2. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.

Άρθρο 11
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.

Άρθρο 12
1. Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί «γενοκτονία», έγκλημα απέναντι στο είδος.
2. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.

Άρθρο 13
1. Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο.
2. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.

Άρθρο 14
1. Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση.
2. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν απ’ τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Στην Ελλάδα του σήμερα και της κρίσης, τα ζώα, είναι αυτά που πλήττονται πρώτα, από όλα τα άλλα. Η ανέχεια, η ψυχολογική επιβάρυνση, η κατήφεια, τα προβλήματα έχουν αποδέκτες τα κακόμοιρα αυτά πλάσματα που είναι ανήμπορα στο να κάνουν κάτι και περιμένουν από τον άνθρωπο. Και όμως θα έπρεπε να τα δούμε σαν στήριγμα τώρα στους δύσκολους καιρούς και όχι ως μη αναγκαία, που θα πέσουν πρώτα στην θυσία της καθημερινότητάς μας.

Το χειρότερο είναι πως “άρρωστοι” βγάζουν τα απωθημένα τους, τον τελευταίο καιρό, στα ανήμπορα και ανυπεράσπιστα αυτά πλάσματα. Ευτυχώς, που οι αντιδράσεις σε τέτοιες καταστάσεις, της κοινωνίας μας, είναι άμεσες και δυναμικές έτσι ώστε να βοηθήσει στον περιορισμό τέτοιων πράξεων.

Επίσης σύμφωνα με τις φιλοζωικές οργανώσεις, ο πληθυσμός των αδέσποτων ζώων στην Ελλάδα έχει πολλαπλασιαστεί δραματικά τα τελευταία πέντε χρόνια φτάνοντας τα τρία εκατομμύρια, αριθμός που σηματοδοτεί 50% αύξηση σε σχέση με το 2011. Στην πλειονότητά τους είναι κατοικίδια που βρέθηκαν στον δρόμο, σε παραλίες ή σε δάση εγκαταλελειμμένα από τους ιδιοκτήτες τους όταν αυτοί δεν μπορούσαν πλέον να τα συντηρήσουν. Οι άνθρωποι δεν στειρώνουν τα ζώα τους, δεν τα πάνε στον κτηνίατρο, δεν φλιτάρουν. Μόλις αντιμετωπίσουν δυσκολία ή βαρεθούν το ζώο, δεν σκέφτονται ότι πρόκειται για μέλος της οικογένειας, το πετούν στον δρόμο. Η αστυνομία δεν ελέγχει αν τα κατοικίδια φέρουν το υποχρεωτικό τσιπάκι -ώστε να τιμωρείται με πρόστιμο όποιος τα εγκαταλείπει- και οι δήμοι δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.

«Το μεγαλείο ενός έθνους και η ηθική του πρόοδος μπορεί να κριθεί από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα»
Μαχάτμα Γκάντι
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την WWF Ελλάς http://www.wwf.gr/ και την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία  http://www.ornithologiki.gr/

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, γνωστή και ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία» εορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου. Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν.

Σύμφωνα με τα κριτήρια του Ο.Η.Ε., όταν το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 χρόνων μιας χώρας είναι άνω του 7%, χαρακτηρίζεται ως γερασμένη. Η Ελλάδα γερνάει, με το ποσοστό των ηλικιωμένων στη χώρα μας να είναι σήμερα άνω του 19% και να αναμένεται να φτάσει το 24% το 2020. Η δημογραφική γήρανση του πληθυσμού, καθώς και η πρόοδος της ιατρικής επιστήμης έχουν οδηγήσει στην αύξηση των ηλικιωμένων ατόμων που πάσχουν από χρόνιες νόσους. Το μεγάλο στοίχημα για όλους μας είναι τα επιπλέον χρόνια ζωής να είναι χρόνια με ποιότητα και όχι χρόνια αναπηρίας.

• Στην Ελλάδα οι υπερήλικες αποτελούν το 19% του γενικού πληθυσμού.
• Κάθε πέντε χρόνια προστίθενται στην προχωρημένη ηλικία πάνω από 100.000 άτομα.
• Τα άτομα άνω των 70 ετών, ενώ αποτελούν το 10% του πληθυσμού, απασχολούν το 50% των νοσοκομειακών κλινών και ειδικότερα το 25% των κλινών για οξέα περιστατικά. Οι υπερήλικες καλύπτουν το 25% των συνολικών ημερών νοσηλείας στα νοσοκομεία. Το 70% των υπερηλίκων έχουν περισσότερες της μιας συνοδούς νόσους.
• Το 25% των υπερηλίκων παίρνει περισσότερα από πέντε φάρμακα.
• Από άνοια πάσχουν 150.000-200.000 ασθενείς στη χώρα μας. Ο αντίστοιχος αριθμός για την Ευρώπη ανέρχεται σε 10.000.000, ενώ παγκοσμίως καταγράφονται 44.000.000 ασθενείς.
• Το 52% όλων των καρκίνων στις γυναίκες και το 59% στους άνδρες διαγιγνώσκεται σε άτομα άνω των 65 ετών.
• Πάνω από το 66% των θανάτων από καρκίνο συμβαίνει σε ασθενείς ηλικίας άνω των 65 ετών. Οι καρκίνοι είναι υπεύθυνοι σαν πρώτη αιτία θανάτου στο φάσμα ηλικίας μεταξύ 65 και 74 ετών και η δεύτερη αιτία θανάτου μετά τα 75 χρόνια.

Στη σύγχρονη εποχή, οι ηλικιωμένοι παίζουν σημαντικότατο ρόλο,  όχι μόνο με τη  μετάδοση των εμπειριών και των γνώσεων τους, αλλά και με τη βοήθεια που δίνουν στα παιδιά τους, βοηθώντας τα οικονομικά και αναλαμβάνοντας την φροντίδα των εγγονών τους. Σύμφωνα με μελέτες, ο μέσος  χρόνος  που διαθέτουν οι ηλικιωμένοι  ημερησίως, για να φροντίσουν οικείους τους που έχουν ανάγκη, κυμαίνεται από 200 έως 315 λεπτά.  Αντιθέτως, οι νεώτεροι άνθρωποι, αφιερώνουν μόλις 50 λεπτά, για να φροντίσουν κάποιον που τους έχει ανάγκη, καθώς δεν μπορούν να διαθέσουν περισσότερο χρόνο.

Μια θηλιά στο λαιμό του κάθε Έλληνα ηλικιωμένου.

Δυστυχώς τα πράγματα όπως διαμορφώνονται στην χώρα μας αναμένονται να είναι δραματικά για τους ηλικιωμένους της. Και αυτό γιατί οι Έλληνες ηλικιωμένοι είναι οι άμεσα ανήμποροι, που πλήττονται με την μείωση των συντάξεων, με τις περικοπές των ασφαλιστικών παροχών των κρατικών ταμείων, με τις περικοπές στα φάρμακα, αλλά και στις κοινωνικές υπηρεσίες. Και αν υπάρχει “ελπίδα” στους νέους της χώρας μας έστω ότι μπορούν να βρουν δουλειά σε κάποια άλλη χώρα, στους ηλικιωμένους μας, αυτή η ελπίδα δεν υπάρχει. Απεναντίας γίνεται κάθε μέρα που περνά με τους φόρους, με την δυστυχία που μεταφέρεται από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και με τις καθημερινές αντιξοότητες, μια θηλιά στο λαιμό του κάθε Έλληνα ηλικιωμένου.

Και το κακό δεν τελειώνει εκεί, γιατί ο ηλικιωμένος στην σημερινή Ελλάδα βρίσκεται να υποφέρει από την εγκληματικότητα, μια και είναι τα πρώτα εύκολα θύματα των πολλών πια εγκληματιών που μαστίζουν την Ελληνική επικράτεια.

Είναι τα πρώτα θύματα των περικοπών σε θέσεις εργασίας. Όχι τώρα, αλλά τα τελευταία χρόνια. Τουλάχιστον δέκα χρόνια πάνε που οι μεγάλες εταιρίες της χώρας μας άρχισαν να απολύουν άτομα που ήταν λίγο προ της σύνταξης. Τώρα δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται χωρίς δουλειά και όπως είναι φυσικό είναι αδύνατον να ξαναβρούν εργασία, είναι ηλικίας άνω των 50!.

Και το χειρότερο που έρχεται να προστεθεί είναι οι κοινωνικές υπηρεσίες, που με τόση χαρά υποδεχθήκαμε, πριν από λίγα χρόνια όπως αυτήν της βοήθειας στο σπίτι, να αντιμετωπίζουν τραγικά προβλήματα λειτουργίας, με περικοπές και μεγάλους περιορισμούς.

Όμως ο Έλληνας ηλικιωμένος ήταν ο στυλοβάτης της Ελληνικής οικογένειας, πολλές δεκαετίες. Ήταν αυτός που με το περίσσευμα της σύνταξής του  στήριζε σε πολλά σπίτια το ελληνικό εισόδημα. Ήταν αυτός που με την συνταξούλα του βοηθούσε τα άνεργα μικρά παιδιά της οικογενείας και ήταν αυτός που συμπλήρωνε για το δάνειο του σπιτιού ή των σπουδών.

Είναι ανάγκη να γίνει κοινή συνείδηση όλων ότι τα άτομα της Τρίτης Ηλικίας αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της κοινωνίας και ενεργό μέρος του κοινωνικού συνόλου. Η βασική προσπάθεια για τον ηλικιωμένο είναι η διατήρηση της αυτονομίας του, της αυτάρκειάς του και της ποιότητας της ζωής του. Οι ηλικιωμένοι πρέπει να αισθάνονται, στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε πως η κοινωνία δεν τους παραμελεί.

Ας ελπίσουμε στην ευαισθησία της ελληνικής κοινωνίας, στο να μην αφήσει τον Έλληνα ηλικιωμένο στην τύχη του και ο καθένας να φροντίσει τώρα περισσότερο από ποτέ να σταθούμε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν την ανάγκη μας, γιατί στο τέλος πρέπει να σκεφτόμαστε ότι «εκεί που είναι θα πάμε». Και βέβαια δεν έχουμε καμιά διάθεση να μείνει η Ελληνική κοινωνία χωρίς την δυναμική, των ηλικιωμένων της.

Για χρήσιμους συνδέσμους σχετικά με την φροντίδα των ηλικιωμένων επισκεφθείτε:

http://www.seniorcare.gr/useful-links.html .

Η Παγκόσμια Ημέρα Χορτοφαγίας  γιορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου από το 1977. Πρωτογιορτάστηκε στις ΗΠΑ από την Εταιρεία Βορείου Αμερικής και σε παγκόσμια κλίμακα υιοθετήθηκε το 1978 από την Διεθνή Ένωση Χορτοφάγων (IVU). Στόχος της ημέρας αποτελεί η ανάδειξη της χαράς , της ευσπλαχνίας και της πιθανότητας  μακροζωίας σύμφωνα με την προσφορά της χορτοφαγικής διατροφής.

Μεγάλο μέρος του πληθυσμού στρέφεται προς την χορτοφαγία. Άλλοι την επιλέγουν από ευαισθησία απέναντι στα ζώα, άλλοι γιατί θέλουν να ακολουθήσουν έναν πιο υγιεινό τρόπο διατροφής, άλλοι απλά γιατί το επιβάλει η μόδα. Πάντως ,το 2% του πληθυσμού των ΗΠΑ είναι αυτή τη στιγμή χορτοφάγοι.

Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες χορτοφάγων με ένα βασικό κοινό στοιχείο: την πλήρη αποφυγή κρέατος, πουλερικών, ψαριών και των θαλασσινών από τη διατροφή τους. Οι βασικοί τύποι χορτοφάγων είναι:

• Γαλακτο-αυγο-χορτοφαγία:Πρόκειται για την πιο συνηθισμένη μορφή καθώς επιτρέπεται η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων και αυγών. (vegetarian)
• Γαλακτο-χορτοφαγία: Οι χορτοφάγοι εδώ καταναλώνουν μόνο γαλακτοκομικά προϊόντα.(vegetarian)
• Αυστηρή χορτοφαγία:Δεν καταναλώνουν κανένα ζωικό προϊόν.(vegan)

Παρακάτω θα αναφέρουμε ορισμένους γνωστούς μύθους που σχετίζονται με την χορτοφαγική δίαιτα.

Μύθος 1: Είναι δύσκολο για έναν χορτοφάγο να προσλάβει αρκετή πρωτεΐνη
Είναι πολύ εύκολο να καταναλώσεις αρκετή πρωτεΐνη σε μια καθαρά φυτοφαγική διατροφή, εφ “όσον ένα άτομο τρώει μια ποικιλία τροφίμων όλη την ημέρα. Σχεδόν όλα τα τρόφιμα περιέχουν κάποια πρωτεΐνη, εκτός από το αλκοόλ, τη ζάχαρη και το λίπος. Καλές πηγές πρωτεϊνών περιλαμβάνουν: όσπρια (φακές, φασόλια, μπιζέλια), τρόφιμα σόγιας, υποκατάστατα κρέατος, γάλα (γαλακτοκομικά και μη-γαλακτοκομικά προϊόντα), ξηροί καρποί, σπόροι, δημητριακά (ρύζι, κεχρί, κινόα), ψωμί και λαχανικά. Οι απαιτήσεις σε πρωτεΐνη μπορούν να ικανοποιηθούν, όταν μια ποικιλία από φυτικές τροφές τρώγονται και πληρούνται οι συνολικές ανάγκες ενέργειας.

Μύθος 2: Οι χορτοφάγοι δεν προσλαμβάνουν αρκετό σίδηρο

Οι έρευνες σε χορτοφάγους έχουν διαπιστώσει ότι η έλλειψη σιδήρου δεν είναι συχνότερη μεταξύ των χορτοφάγων από ό,τι στον γενικό πληθυσμό. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους είναι εύκολο για έναν χορτοφάγο να πάρει αρκετό σίδηρο:

• Πολλά τρόφιμα που καταναλώνονται συχνά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο: σκούρα πράσινα φυλλώδη, φασόλια, tofu, μαύρη μελάσα, κινόα, ταχίνι, εμπλουτισμένα δημητριακά, κλπ.
• Οι χορτοφαγικές δίαιτες έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C που αυξάνει σημαντικά την απορρόφηση σιδήρου. Προσθέτοντας τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη C, όπως ντομάτες, πιπεριές, εσπεριδοειδή, σ’ ένα γεύμα αυξάνεται η απορρόφηση του σιδήρου έξι φορές.
• Πολλοί συνδυασμοί τροφίμων που καταναλώνονται συχνά, όπως φασόλια, σάλτσα ντομάτας και μπρόκολο, είναι πλούσια σε βιταμίνη C όσο και σε σίδηρο.

Μύθος 3: Οι μόνες πλούσιες πηγές ασβεστίου για την υγεία των οστών είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Ανάγκες σε ασβέστιο μπορούν εύκολα να επιτευχθούν σε χορτοφαγικές δίαιτες λόγω των πολλών φυτικών τροφίμων που είναι πλούσια σε ασβέστιο. Οι δίαιτες που έχουν υψηλότερη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών και χαμηλότερη σε ζωικές πρωτεΐνες και τα γαλακτοκομικά μπορεί να ευνοήσουν την οστική υγεία. Φυσικά τρόφιμα πλούσια σε ασβέστιο είναι: πράσινα φυλλώδη λαχανικά (λάχανο, γογγύλια, χόρτα), μπρόκολο, tofu, αμύγδαλα και μελάσα. Τρόφιμα εμπλουτισμένα σε ασβέστιο: ορισμένες μάρκες χυμών, δημητριακά πρωινού, μπάρες πρωτεΐνης, μαργαρίνη και μη-γαλακτοκομικά προϊόντα σόγιας, αλκοολούχα παράγωγα ρυζιού και αμύγδαλου.

Μύθος 4: Οι χορτοφάγοι δεν εμφανίζουν έλλειψη βιταμίνης Β12

Η βιταμίνη Β₁₂ είναι απαραίτητη για την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και την πρόληψη της αναιμίας. Αυτή η βιταμίνη βρίσκεται σχεδόν αποκλειστικά στα ζωικά προϊόντα, έτσι ώστε μπορεί να είναι δύσκολη η πρόσληψή της σε μια χορτοφαγική διατροφή. Η ανεπάρκεια της μπορεί να περάσει απαρατήρητη σε άτομα που είναι χορτοφάγοι. Αυτό συμβαίνει επειδή η χορτοφαγική διατροφή είναι πλούσια σε φυλλικό οξύ που μπορεί να συγκαλύψει την ανεπάρκεια σε βιταμίνη Β₁₂ μέχρι την εμφάνιση σοβαρών προβλημάτων. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό για τους χορτοφάγους να σκεφτούν τα συμπληρώματα βιταμινών, τα υποκατάστατα κρέατος, τα εμπλουτισμένα δημητριακά και προϊόντα σόγιας.

Τα οφέλη της χορτοφαγίας, οποιασδήποτε κατηγορίας, είναι πολλά αρκεί το άτομο να συμβουλευτεί τους ειδικούς και να εντάξει στη διατροφή του μεγάλη ποικιλία από τα επιτρεπόμενα τρόφιμα ώστε να καλύπτει καθημερινά όλες τις ανάγκες του σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την Vegan Society https://www.vegansociety.com/.

Η 28η Σεπτεμβρίου είναι η επίσημη ημέρα παγκόσμιας πρωτοβουλίας για την αύξηση της ευαισθητοποίησης, την πρόληψη και τη μείωση της θνησιμότητας από τη θανατηφόρα ασθένεια της λύσσας.

Η συγκεκριμένη ημέρα καθιερώθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου  2007 και οργανώθηκε από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ  (CDC) και τη Συμμαχία για την καταπολέμηση της λύσσας (ARC), με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο. Άλλοι οργανισμοί που υποστήριξαν αυτή την προσπάθεια είναι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.), ο Παν- Αμερικανικός Οργανισμός Υγείας (PAHO), η Παγκόσμια Οργάνωση για την Υγεία των Ζώων [The World Οrganization for Animal Health (OIE)] και Κέντρα Δημόσιας Υγείας συνεργαζόμενα με τον Π.Ο.Υ. (WHO collaborating centers).
Η ιστοσελίδα της πρωτοβουλίας αυτής είναι το www.worldrabiesday.org και rabiesalliance.org

Κατά την πρώτη Συνεδρίαση προσεγγίστηκαν 54.000.000 άνθρωποι, 400.000 άνθρωποι από 74 χώρες συμμετείχαν με διαφορές δραστηριότητες για την ευαισθητοποίηση και την αύξηση της οικονομικής στήριξης της προσπάθειας, ενώ  περίπου 600.000 ζώα εμβολιαστήκαν στην πρώτη προσπάθεια.

Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας είναι η συνεχής ενημέρωση και η αύξηση της επαγγελματικής συνείδησης απέναντι στη λύσσα και ο εμβολιασμός αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων, με απώτερο σκοπό την εξάλειψη της νόσου.

Η Λύσσα είναι λοιμώδης ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος, που μεταδίδεται στον άνθρωπο από το δάγκωμα και το σάλιο ζώων που είναι φορείς του ιού της λύσσας και υπό προϋποθέσεις μπορεί να αποβεί θανατηφόρος.

Η λύσσα στον άνθρωπο προλαμβάνεται σε ποσοστό 100% μέσω της έγκαιρης και κατάλληλης ιατρικής φροντίδας. Ωστόσο, περισσότεροι από 59.000 άνθρωποι, κυρίως σε Αφρική και Ασία, πεθαίνουν από λύσσα κάθε χρόνο. Στις ευρωπαικές χώρες και στις ΗΠΑ, ένα δάγκωμα σκύλου σπάνια οδηγεί στον θάνατο. Η Ελλάδα θεωρείται επίσημα απαλλαγμένη χώρα, καθώς δεν έχει διαπιστωθεί κρούσμα λύσσας από το 1987. Στον υπόλοιπο κόσμο όμως ακόμα και ένα απαλό δάγκωμα σκύλου μπορεί να οδηγήσει σε ασθένεια, που είναι 100% θανατηφόρα.

Μέτρα που πρέπει να ληφθούν έπειτα από δάγκωμα

• Περιποίηση τραύματος
  Ο καθαρισμός των τραυμάτων είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την πρόληψη της λύσσας, δεδομένου ότι, βάσει μελετών σε ζώα, ο διεξοδικός καθαρισμός του τραύματος από μόνος του χωρίς τη λήψη άλλων μετεκθεσιακών μέτρων έχει αποδειχθεί ότι μειώνει σημαντικά την πιθανότητα μόλυνσης από λύσσα. Σημειώνεται ότι πρέπει το γρηγορότερο να αναζητηθούν προσεκτικά όλες οι πληγές, να καθαριστούν σε βάθος με άφθονο νερό και σαπούνι (για 5’ τουλάχιστον). Αμέσως μετά, να εφαρμοσθεί τοπικά είτε κάποιο αλκοολούχο είτε κάποιο ιωδιούχο αντισηπτικό. Έπειτα από δήγμα, καλό είναι να χορηγείται αντιτετανικός ορός και να δίδεται αντιμικροβιακή προφύλαξη, εφόσον αυτό κρίνεται σκόπιμο από τους θεράποντες.

• Αντιλυσσικός εμβολιασμός
  Το εμβόλιο, που διατίθεται στην Ελλάδα είναι κεκαθαρμένο- παρασκευασμένο σε κύτταρα Vero (PVRV), το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προφυλακτική ανοσοποίηση των ατόμων, καθώς και για την μετεκθεσιακή προφύλαξη.

  Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων http://www.keelpno.gr

Η Παγκόσμια Ημέρα Αντισύλληψης είναι μία παγκόσμια καμπάνια με όραμα έναν κόσμο όπου κάθε εγκυμοσύνη είναι επιθυμητή. Η αποστολή της είναι να βελτιώσει την ενημέρωση σχετικά με την αντισύλληψη για να βοηθήσει τους νέους να παίρνουν υπεύθυνες αποφάσεις για τη σεξουαλική και αναπαραγωγική τους υγεία. Η Παγκόσμια Ημέρα Αντισύλληψης είναι μια σειρά εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα στις 26 Σεπτεμβρίου. Κάθε χρόνο, διάφορες χώρες και περιοχές ανά τον κόσμο οργανώνουν εκδηλώσεις για να σηματοδοτήσουν την Παγκόσμια Ημέρα Αντισύλληψης και να εκφράσουν τη δέσμευσή τους για ενίσχυση της γνώσης γύρω από την αντισύλληψη και βελτίωση της εκπαίδευσης σχετικά με την αναπαραγωγική και σεξουαλική υγεία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, 75 εκατομμύρια κυήσεις σ’ όλο τον κόσμο είναι ανεπιθύμητες. Από αυτές, 45 εκατομμύρια οδηγούνται στην έκτρωση, ενώ 20 εκατομμύρια γίνονται κάτω από μη ασφαλείς συνθήκες.
Στη χώρα μας, ο δείκτης γονιμότητας παραμένει χαμηλός, ενώ σε υψηλά επίπεδα κινείται ο αριθμός των εκτρώσεων, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, λόγω της συχνότερης χρήσης προφυλακτικού, έχει μειωθεί κατά 25%. Κάθε χρόνο καταγράφονται 150.000 εκτρώσεις.

Κάθε μέθοδος αντισύλληψης  έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, ενώ κάποιες υπερέχουν σε αποτελεσματικότητα.

Σημειώνεται ότι το 95% των ανεπιθύμητων κυήσεων θα μπορούσε να αποφευχθεί με την ορθή χρήση της αντισύλληψης.

Οι επικρατέστερες είναι :

• Αντισυλληπτικό χάπι

Είναι η επικρατέστερη μέθοδος ορμονικής αντισύλληψης. Η λήψη του ρυθμίζεται αποκλειστικά από τη γυναίκα και δεν απαιτεί κάποια ιατρική επέμβαση, όπως συμβαίνει π.χ. με το σπιράλ. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν τα αντισυλληπτικά συνδυασμού ορμονών (οιστρογόνου και προγεσταγόνου). Μια υγιής γυναίκα μπορεί να πάρει αντισυλληπτικά χάπια ακολουθώντας τις οδηγίες του γιατρού της. Δεν ενδείκνυνται όταν υπάρχει ιστορικό κακής κυκλοφορίας του αίματος (π.χ. φλεβίτιδα, κιρσοί) και διαταραχών της πηκτικότητας του αίματος (θρομβοφιλία), καθώς και οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού. Η αποτελεσματικότητά του αγγίζει το 98%.

• Σπιράλ

Το σπιράλ έχει αντισυλληπτική δράση διάρκειας 5 ετών. Τοποθετείται από τον γυναικολόγο στη μήτρα της γυναίκας σε λιγότερο από 5 λεπτά. Το σπιράλ κλείνει το σαλπιγγικό στόμιο παρεμποδίζοντας την ένωση των σπερματοζωαρίων με το ωάριο. Το επιλέγουν συνήθως νέες μητέρες, οι οποίες θέλουν μια μέθοδο αντισύλληψης που δεν θα επηρεάσει τον θηλασμό. Μπορεί να αφαιρεθεί όποτε η γυναίκα το αποφασίσει και η γονιμότητά της αποκαθίσταται αμέσως. Στην αρχή μπορεί να επηρεάσει τον κύκλο (μικρότερη ή μεγαλύτερη ροή και διάρκεια περιόδου), αλλά μετά από περίπου 6 μήνες η έμμηνος ρύση επανέρχεται στη φυσιολογική της λειτουργία.
Στις επιπλοκές της μεθόδου ανήκει και η πιθανότητα εξωμητρίου κύησης. Το ποσοστό επιτυχίας της μεθόδου ξεπερνά το 94%.

• Προφυλακτικό

Είναι η τρίτη πιο δημοφιλής μέθοδος αντισύλληψης. Το προφυλακτικό μπορεί να αποτρέψει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, προφυλάσσει όμως και από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Ενδείκνυται για όλους και ειδικά για όσους δεν έχουν μόνιμο ερωτικό σύντροφο. Η μόνη περίπτωση που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί είναι όταν υπάρχει αλλεργία στο latex, οπότε επιλέγεται προφυλακτικό από πολυουρεθάνη. Το προφυλακτικό έχει ποσοστό αποτυχίας που κυμαίνεται στο 2-15%, κυρίως λόγω λανθασμένης χρήσης.

• Κολπικός δακτύλιος

Θεωρείται ελαφρώς παρωχημένη μέθοδος αντισύλληψης, λόγω του ότι οι περισσότερες γυναίκες προτιμούν το χάπι ή το σπιράλ. Ο κολπικός δακτύλιος τοποθετείται στον κόλπο από την ίδια τη γυναίκα και δρα απελευθερώνοντας ορμόνες (οιστρογόνο και προγεστερόνη) επί 21 ημέρες. Μετά τις 3 εβδομάδες, αφαιρείται, ώστε να έρθει η έμμηνος ρύση. Ο νέος δακτύλιος τοποθετείται την ίδια ημέρα του κύκλου που είχε τοποθετηθεί και ο προηγούμενος. Μπορεί να τον χρησιμοποιήσει μια υγιής γυναίκα σε σταθερή σχέση όπου δεν υπάρχει φόβος σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων. Αντενδείκνυται στις περιπτώσεις γυναικών με ιστορικό θρόμβωσης, καρδιαγγειακών προβλημάτων κ.λπ.). Το ποσοστό επιτυχίας ανέρχεται στο 99,7%.

• Το χάπι της επόμενης μέρας

Έχει εξαπλωθεί τα τελευταία χρόνια και αφορά τις …απρόσεκτες που θέλουν να σταματήσουν την κύηση πριν αυτή ξεκινήσει. Είναι μέτρο επείγουσας αντισύλληψης και θεωρητικά πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε επείγουσες περιπτώσεις, π.χ. αν μια επαφή έγινε χωρίς μέτρα προφύλαξης ή έσπασε το προφυλακτικό. Πρέπει να ληφθεί αμέσως μετά την ύποπτη επαφή και όχι αργότερα από 72 ώρες. Όσο πιο νωρίς ληφθεί, τόσο πιο αποτελεσματικό είναι, καθώς η λήψη του αμέσως μετά την ύποπτη επαφή αυξάνει την αποτελεσματικότητά του κατά 85%.

• Οι φυσικές μέθοδοι

Στις φυσικές μεθόδους αντισύλληψης ανήκουν η αποφυγή των επαφών τις γόνιμες ημέρες και η διακεκομμένη συνουσία. Η τελευταία, ωστόσο, δεν προτείνεται σε νεαρά ζευγάρια, επειδή απαιτεί αυτοέλεγχο από τον άνδρα τη στιγμή της εκσπερμάτισης.

Γιατί πρέπει να μιλήσετε στο παιδί σας για την αντισύλληψη

Όπως και τους περισσότερους γονείς, ίσως σας τρομάζει η σκέψη ότι το παιδί που αναθρέψατε από μωρό έχει πλέον μεγαλώσει τόσο που να σκέφτεται να ξεκινήσει μια σεξουαλική σχέση. Μια από τις πιο φυσικές αντιδράσεις των γονιών είναι να αποφεύγουν το θέμα και να υποκρίνονται ότι δεν συμβαίνει, ότι το δικό τους το παιδί δεν θα έχει σεξουαλικές επαφές! Όμως είναι σημαντικό να θυμάστε ότι, το παιδί  μεγαλώνει γρήγορα, και τώρα είναι που  σας έχει μεγαλύτερη ανάγκη.

Η πρώτη σεξουαλική επαφή μπορεί να είναι τρομακτική για τον οποιονδήποτε και για πολλούς ανθρώπους συμβολίζει τη μετάβαση προς την ενηλικίωση. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι παρότι το παιδί σας χωρίς αμφιβολία μαθαίνει για το σεξ και την αντισύλληψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το σχολείο, το ίντερνετ ή τους φίλους, οι έρευνες υποστηρίζουν ότι οι έφηβοι χρειάζονται και πολύ  υποστήριξη, σωστές συμβουλές, έγκυρες  πληροφορίες και καθοδήγηση από τους γονείς τους αρχικά και από ειδικό αργότερα. Έχετε τη δυνατότητα να παίξετε σημαντικό ρόλο στην καθοδήγηση του παιδιού σας στη δύσκολη περίοδο της εφηβείας και της πρώιμης ενηλικίωσης. Παρέχοντας αντικειμενικές και τεκμηριωμένες συμβουλές, που επιτρέπουν στο παιδί να πάρει ενημερωμένες αποφάσεις για την αντισύλληψη και το ασφαλές σεξ, θα ελαχιστοποιήσετε τις πιθανότητες ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης ή μόλυνσης από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ). Το ποσοστό ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης στους εφήβους είναι υψηλό, αφού κάθε χρόνο περίπου 13 εκατομμύρια κορίτσια κάτω των 20 μένουν έγκυες σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ παρατηρείται αύξηση των μολύνσεων από ΣΜΝ σε εφήβους.

Ακόμα κι αν στην αρχή νιώθετε άβολα να θίξετε το θέμα της αντισύλληψης, είναι προς το συμφέρον του παιδιού σας να το κάνετε.

Πώς να μιλήσετε στο παιδί σας για την αντισύλληψη

Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη σε εφήβους, ο ιδανικός γονιός:

• Δείχνει κατανόηση
• Είναι δίκαιος
• Είναι στοργικός
• Είναι ειλικρινής
• Είναι επικοινωνιακός
• Δεν είναι επικριτικός
• Δείχνει σεβασμό
• Είναι υπεύθυνος
• Έχει αυτοπεποίθηση.

Οι έφηβοι θέλουν επίσης γονείς που δεν τους μιλούν συγκαταβατικά, που θέλουν να περνούν χρόνο μαζί τους και που αποπνέουν σιγουριά.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι αν αποφασίσετε να μιλήσετε ανοιχτά και ειλικρινά στο παιδί σας για το ασφαλές σεξ και την αντισύλληψη, θα πληροίτε όλα τα κριτήρια του «ιδανικού γονιού».

Σημαντικές πληροφορίες

Πριν μιλήσετε με το παιδί σας, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε τις σχετικές, αξιόπιστες και ακριβείς πληροφορίες.

Πότε να θίξετε το ζήτημα

Ένας από τους βασικούς παράγοντες που θα καθορίσουν αν εσείς και το παιδί σας επικοινωνείτε ουσιαστικά είναι το να βρείτε τον κατάλληλο χρόνο/την κατάλληλη περίσταση για να θίξετε ένα συναισθηματικό ζήτημα. Θα πρέπει να επιλέξετε κάποια στιγμή που εσείς και το παιδί σας θα έχετε αρκετές ώρες ελεύθερες και δεν θα σας διακόψουν εξωτερικές επιρροές. Μπορείτε να κανονίσετε μια μονοήμερη εκδρομή, μακριά από τους φίλους του και την υπόλοιπη οικογένεια, σε ένα μέρος όπου μπορείτε να μιλήσετε ειλικρινά και ιδιαιτέρως (π.χ. ένα μέρος όπου δύσκολα θα έρθει σε αμηχανία το παιδί σας). Έχετε εύκαιρες τις πληροφορίες, ώστε να ελέγξετε τα στοιχεία και να τα μοιραστείτε μαζί του.

Συνηθισμένες ερωτήσεις για την αντισύλληψη

Το παιδί σας μπορεί να έχει απορίες που αρχικά να μην είστε σε θέση να απαντήσετε. Ως πρώτο σημείο αναφοράς, επισκεφθείτε το κεφάλαιο Συνηθισμένες Ερωτήσεις για την Αντισύλληψη. Αν δεν γνωρίζετε την απάντηση σε μια συγκεκριμένη ερώτηση, μην σκαρφίζεστε την απάντηση! Παραδεχθείτε απλώς στο παιδί σας ότι δεν ξέρετε την απάντηση και υποσχεθείτε του ότι θα τη μάθετε το συντομότερο δυνατό.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την Ελληνική Εταιρεία Οικογενειακού Προγραμματισμού , Αντισύλληψης και  Αναπαραγωγικής Υγείας  http://www.oikogeneiakos.gr/.

Η Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς γιορτάζεται κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Σεπτεμβρίου από το 1999. Καθιερώθηκε από την Διεθνή Ομοσπονδία Καρδιάς , με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. Στόχος της ημέρα είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού για τα καρδιαγγειακά νοσήματα , που αποτελούν μάστιγα για τις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες του πλανήτη.

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα σήμερα αποτελούν μεγάλο ιατρικό, αλλά και κοινωνικό πρόβλημα, καθώς κατέχουν την πρώτη θέση στις αιτίες θανάτου μεταξύ ανδρών και γυναικών τόσο στην Ευρώπη, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, με τη χώρα μας να συγκαταλέγεται πλέον στο δυσμενή κατάλογο των χωρών που πλήττονται περισσότερο.

Οι καρδιαγγειακές παθήσεις είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ασθένειες των αρτηριών, που είναι ενδεχομένως μοιραίες, αλλά είναι επίσης θεραπεύσιμες και ενδεχομένως αποτρέψιμες.

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα στοιχίζουν κάθε χρόνο τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως, παρόλο που η καρδιολογία έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου τόσο σε διαγνωστικό όσο και σε θεραπευτικό επίπεδο τις τρεις τελευταίες δεκαετίες. Η πιο κοινή μορφή καρδιακής πάθησης και η πρώτη αιτία θανάτων στις ανεπτυγμένες χώρες θεωρείται η χρόνια στεφανιαία νόσος, η αθηρωματική πλάκα που αποφράσει τις στεφανιαίες αρτηρίες και παρακωλύει την αιμάτωση του μυοκαρδίου (με επακόλουθο τη στηθάγχη) ή ρήγνυται αιφνιδίως και προκαλεί την πλήρη απόφραξη αρτηρίας (οξύ στεφανιαίο επεισόδιο – έμφραγμα του μυοκαρδίου). Άλλες συχνές παθήσεις της καρδιάς είναι οι μυοκαρδιοπάθειες, οι βαλβιδοπάθειες, το ανεύρυσμα της αορτής, οι αρρυθμίες και οι γενετικές ανωμαλίες (συγγενείς καρδιοπάθειες)

Οι καρδιαγγειακές παθήσεις είναι πρώτιστα αποτέλεσμα του τρόπου ζωής και για αυτόν τον λόγο επιβάλλεται αφενός η συνειδητοποίηση του κινδύνου εμφάνισης τους και αφετέρου η λήψη μέτρων αποφυγής τους.

Οι καρδιαγγειακές παθήσεις εμφανίζονται συχνότερα με την εκδήλωση της στεφανιαίας νόσου, εγκεφαλικού επεισοδίου και περιφερικής αγγειοπάθειας.

Τα επιδημιολογικά δεδομένα στην Ευρώπη αναφέρουν :

• 4 εκατομμύρια θανάτους από καρδιαγγειακά νοσήματα
• πάνω από 1.500.000 είναι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο αριθμός αυτός ισοδυναμεί σχεδόν με το ήμισυ όλων των θανάτων στα κράτη της Ευρώπης (48%) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (41%).

Στην Ελλάδα :

• οι θάνατοι είναι 110 ανά 100.000 άτομα και ως προς το φύλο, οι άνδρες φαίνονται πιο ευάλωτοι σε αυτήν.
• Κάθε χρόνο καταγράφονται περισσότερα από 000 νέα περιστατικά στεφανιαίας νόσου, πολλά από τα οποία αποβαίνουν μοιραία για τον ασθενή.
• Πρώτη αιτία θανάτου από καρδιά των νέων ηλικίας κάτω των 35 ετών είναι σήμερα η καρδιακή ανεπάρκεια, που οφείλεται στη β-Μεσογειακή αναιμία, ενώ κάθε χρόνο γεννιούνται περίπου 1.200 παιδιά με παθήσεις της καρδιάς.

Μέτρα πρόληψης

• Διακοπή καπνίσματος Το κάπνισμα υπερδιπλασιάζει τις πιθανότητες για εκδήλωση της στεφανιαίας νόσου και καθιστά τους καπνιστές 6 φορές πιο επιρρεπείς στα εμφράγματα του μυοκαρδίου.

• Σωστή διατροφήμε λίγα λιπαρά, κυρίως αποφυγή κορεσμένων λιπαρών (κόκκινα κρέατα). Όσο αυξάνεται άνω του φυσιολογικού η χοληστερίνη στο αίμα, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης στεφανιαίας νόσου. Το πρώτο βήμα για τον έλεγχο της χοληστερίνης είναι η κατανάλωση τροφίμων χαμηλών λιπαρών.

• Έλεγχος αρτηριακής πίεσης Όπως και με την χοληστερίνη, όσο υψηλότερη είναι η αρτηριακή πίεση τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες εκδήλωσης της στεφανιαίας νόσου.

• Τακτική άσκηση Μειώνει τον κίνδυνο για έμφραγμα του μυοκαρδίου από 33–50%.

• Ελάττωση στρες με ασκήσεις χαλάρωσης και αποφυγή στρεσογόνων παραγόντων.

• Έλεγχος βάρους Η παχυσαρκία εκτός από σωρεία άλλων προβλημάτων, σας καθιστά ευάλωτο απέναντι και στην στεφανιαία νόσο.

• Έλεγχος για διαβήτη

• Λήψη ασπιρίνη Υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατάποση μιας ασπιρίνης μέρα παρά μέρα σε άτομα άνω των 50 ετών μειώνει τις πιθανότητες ανάπτυξης στεφανιαίας νόσου. Επειδή όμως μπορεί να σημειωθούν και παρενέργειες, καλό είναι, αυτή η απόφαση, να ληφθεί μαζί με τον γιατρό σας.

• Μείωση κατανάλωσης αλκοόλ Το παράδοξο με την κατανάλωση αλκοόλ είναι πως ενώ η μέτρια κατανάλωση μειώνει τις πιθανότητες καρδιακών παθήσεων, εν τούτοις η καθημερινή κατανάλωση παραπάνω από 2 ποτά συντελεί στην αύξηση του κινδύνου του μαστού για γυναίκες.

• Έλεγχος επιπέδων τριγλυκεριδίων Επιτυγχάνεται με εξέταση αίματος.

• Αποφυγή λοιμώξεων Έχει παρατηρηθεί ότι ο ιός που ευθύνεται για την πνευμονία, Chlamydia pneumoniae, μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη της επένδυσης των αρτηριών.

Πάντα επίκαιρο και σοφό είναι το μήνυμα του Πυθαγόρα να μη φθείρουμε την καρδιά μας με θλίψεις και έννοιες! Η κατάθλιψη και το άγχος σκοτώνουν την καρδιά… 

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας  http://www.elikar.gr/ και την Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία http://www.hcs.gr/.

Κάθε χρόνο γιορτάζουμε στις 23 Σεπτεμβρίου από το 1999  την Παγκόσμια Ημέρα Αμφισεξουαλικότητας. Η ιδέα ανήκει σε αμερικανούς ακτιβιστές της οργάνωσης BiNet και στόχο έχει την ανάδειξη της ιδιαιτερότητας των αμφισεξουαλικών ατόμων , μιας ξεχωριστής κατηγορίας ανθρώπων που σχετίζεται ερωτικά και με τα δύο φύλα. Στη συνέχεια ο ερωτισμός ξεπέρασε γρήγορα τα όρια των ΗΠΑ και εξαπλώθηκε στον υπόλοιπο κόσμο (Ευρώπη, Αυστραλία, Νότια Αφρική) .

Αμφιφυλοφιλία (αμφί+φύλο+φιλία) είναι η ερωτική έλξη, η σεξουαλική έλξη ή η σεξουαλική συμπεριφορά προς άνδρες και γυναίκες, ή η ερωτική ή σεξουαλική έλξη προς άτομα οποιουδήποτε φύλου  ή ταυτότητας φύλου .Η παραπάνω άποψη αποδίδεται κάποιες φορές ως  πανσεξουαλικότητα.

Ο όρος αμφιφυλοφιλία χρησιμοποιείται κυρίως στο ζήτημα της ανθρώπινης έλξης για να περιγράψει ερωτικά ή σεξουαλικά συναισθήματα προς άνδρες και γυναίκες, και είναι μία από τις τρεις βασικές κατηγορίες του σεξουαλικού προσανατολισμού μαζί με την ετεροφυλοφιλία  και την ομοφυλοφυλία , που είναι μέρη του ετερο-ομοφυλοφιλικού φάσματος. Η αμφιφυλοφιλική ταυτότητα δεν σημαίνει απαραιτήτως ισάξια έλξη και στα δύο φύλα. Πολύ συχνά, άτομα που έχουν ορατή αλλά όχι αποκλειστική σεξουαλική προτίμηση για κάποιο φύλο αυτοπροσδιορίζονται επίσης ως αμφιφυλόφιλοι.

Η αμφιφυλοφιλία έχει παρατηρηθεί σε διάφορες κοινωνίες ανθρώπων και παντού στο ζωικό βασίλειο  μέσα στην ιστορία(π.χ. Αρχαία Ελλάδα, Αρχαία Ρώμη ). Ο όρος αμφιφυλοφιλία, ωστόσο, όπως η ετεροφυλοφιλία και η ομοφυλοφιλία, επινοήθηκε το 19

Στατιστικές μελέτες δείχνουν ότι :

• το 46% του ανδρικού πληθυσμού έχει συμμετάσχει τόσο σε ετεροφυλοφιλικές όσο και ομοφυλοφιλικές δραστηριότητες ή είχε βιώσει σωματικές αντιδράσεις προς άτομα και των δύο φύλων, στηνενήλικη ζωή του.

• Το 5% και το 3% των ανδρών και των γυναικών αντιστοίχως θεωρούν τον εαυτό τους αμφιφυλόφιλο.

Η συγκεκριμένη ημέρα λοιπόν αποτελεί μια ευκαιρία να τονιστεί εμφαντικά η διαφορετικότητα των αμφισεξουαλικών από τους ομοφυλόφιλους και τους αλλοφυλόφιλους. Έναν τρόπο επίσης  να αντιμετωπίσουν  ένα πλήθος στερεοτύπων που οδηγούν στον ρατσισμό  και την περιθωριοποίησή τους.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το Bisexual Resource Center http://biresource.org/ .

Κάθε χρόνο στις 21 Σεπτεμβρίου γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ. Στόχος της ημέρα είναι η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για την νόσο αλλά και η αφύπνιση και ενεργοποίηση της Πολιτείας.

Η νόσος του Alzheimer είναι μια επίκτητη και εμμένουσα έκπτωση των διανοητικών ικανοτήτων, που επηρεάζει πολλαπλά γνωστικά πεδία, και δημιουργεί πρόβλημα στην καθημερινή, επαγγελματική και κοινωνική ζωή του ατόμου. Αποτελεί τη συχνότερη μορφή άνοιας και είναι υπεύθυνη για περισσότερες από τα δύο τρίτα περιπτώσεων άνοιας.

Επιδημιολογία

Η νόσος του Alzheimer αποτελεί την πιο συχνή αιτία άνοιας
 Σε διάφορες μελέτες υπεύθυνη για το 40-74% του συνόλου των ανοιών.

20-25 εκατ. άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν υπολογίζεται ότι πάσχουν από την νόσο Alzheimer.
Υπολογίζεται ότι περίπου το 8% του πληθυσμού άνω των 65 ετών πάσχει από άνοια και ειδικότερα από τη νόσο Αλτσχάιμερ που είναι η πιο συχνή μορφή άνοιας.

Στην Ελλάδα, υπολογίζεται πως υπάρχουν 200.000 ασθενείς με άνοια και ο αριθμός αυτός μέχρι το 2050 αναμένεται να ξεπεράσει τις 600.000. 
Η νόσος Αlzheimer είναι η Τρίτη πιο πολυέξοδη νόσος, μετά τα καρδιακά νοσήματα και τον καρκίνο. Το ετήσιο κόστος της άνοιας στην Ελλάδα πλησιάζει τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ.

Τα πρώτα συμπτώματα
Συνήθως, το πρώτο σύμπτωμα στη νόσο του Alzheimer είναι η έκπτωση στην πρόσφατη μνήμη, η οποία εκδηλώνεται με:

• επανάληψη ερωτήσεων
• χάσιμο πραγμάτων  αδυναμία απόκτησης καινούργιων γνώσεων
• αδυναμία αποθήκευσης γεγονότων που συνέβησαν

  Αργότερα: ο ασθενής ξεχνάει ονόματα, ακόμα και συγγενών του και στο τέλος ζει στο παρελθόν.

Συχνά, ένα από τα πρώτα συμπτώματα της νόσου του Azlheimer είναι οι αφασικές διαταραχές. Οι ασθενείς έχουν δυσκολία στην εύρεση της κατάλληλης λέξης, περιγράφουν μια λέξη αντί να την ονοματίσουν και ο λόγος τους γίνεται λιγότερο αυθόρμητος και πιο φτωχός.

Αργότερα, κατά τη διάρκεια της νόσου οι ασθενείς αποπροσανατολίζονται χρονικά και αργότερα χωρικά.

Τα στάδια της νόσου

Υπάρχει πολύ μεγάλη ετερογένεια στην εξέλιξη της νόσου του Alzheimer, με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολή η πρόβλεψη της πορείας της νόσου από τους ειδικούς. Υπάρχουν περιπτώσεις ασθενών που πολύ γρήγορα διανύουν όλες τις φάσεις της νόσου και αποβιώνουν μέσα σε λίγους μήνες, ενώ σε άλλους ασθενείς η νόσος εξελίσσεται βραδέως και ο θάνατος επέρχεται πολλά χρόνια αργότερα.

Το κλειδί για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου Αλτσχάιμερ είναι η έγκαιρη διάγνωσή της. Όσο νωρίτερα γίνει η διάγνωση της νόσου, τόσο καλύτερα είναι και τα αποτελέσματα της θεραπείας.  Οι εξετάσεις που πρέπει άμεσα να γίνουν είναι:

• Μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου, η οποία θα τον βοηθήσει στον εντοπισμό συσσώρευσης τοξικών πλακών σε διάφορα σημεία, κυρίως με τη μορφή απομυελινωτικών πλακών
• καταγραφή εικοσιτετραώρου εγκεφαλογραφήματος μαζί με προκλητά δυναμικά. Το εικοσιτετράωρο εγκεφαλογράφημα έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει λειτουργικές διαταραχές του εγκεφάλου πολύ πριν αυτές εμφανιστούν, ακόμη και κλινική επιβράδυνση του βασικού ρυθμού, εστιακές διαταραχές λειτουργικού τύπου σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, ιδιαίτερα στο μετωπιαίο και κροταφικό λοβό.
• Μέτρηση της ομοκυστεΐνης. Μελέτες έχουν δείξει ότι υψηλά επίπεδα ομοκυστεΐνης σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση νόσου Αλτσάιμερ (ΝΑ).

Υπάρχει θεραπεία για την νόσο Alzheimer;

Προς το παρόν, δεν υπάρχει κάποια αγωγή που να προλαμβάνει ή να σταματά πλήρως την εξέλιξη της νόσου. Ωστόσο, πρόσφατα έχουν αναπτυχθεί ειδικά σκευάσματα για την άνοια, με τα οποία μπορούμε πλέον να καθυστερήσουμε την επιδείνωση και να βελτιώσουμε τα συμπτώματα της νόσου.

Σήμερα υπάρχουν φάρμακα τα οποία καθυστερούν την εξέλιξη της νόσου και εξασφαλίζουν στον ασθενή πολλά και καλά χρόνια ζωής. Επιπλέον, υπάρχουν αρκετές μη φαρμακευτικές θεραπείες, οι οποίες μπορούν να κρατήσουν τις νοητικές λειτουργίες του ασθενούς σε καλή κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της Νόσου Alzheimer έχει μέχρι σήμερα επιτευχθεί με φαρμακολογικούς παράγοντες που αυξάνουν τη χολινεργική νευρομεταβίβαση, τους αναστολείς χολινεστερασών (δονεπεζίλη, ριβαστιγμίνη, γκαλανταμίνη) και χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην καθημερινή κλινική πράξη από ετών για τη θεραπεία της Νόσου Alzheimer, όπως και άλλων μορφών άνοιας. Οι αναστολείς χολινεστερασών αποτελούν συμπτωματικές θεραπείες με επίσημη ένδειξη την ήπια ως μέτρια Νόσο Alzheimer και επιτρέπουν στους ασθενείς να παραμείνουν λειτουργικοί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, να διατηρούν κοινωνικές δεξιότητες και να απολαμβάνουν καλή ποιότητα ζωής μαζί με την οικογένειά τους, ιδίως εάν χορηγηθούν από τα αρχικά στάδια. Επιπλέον χρησιμοποιείται ευρέως και η μεμαντίνη, για τα προχωρημένα στάδια της άνοιας.

Τα τελευταία χρόνια διεξάγεται μεγάλη ερευνητική προσπάθεια με στόχο την ανεύρεση ριζικής θεραπείας για τη Νόσο Alzheimer και υπάρχει μεγάλη αισιοδοξία στον επιστημονικό χώρο ότι στο όχι απώτερο μέλλον θα έχουμε φαρμακευτικές παρεμβάσεις πολύ αποτελεσματικότερες.

Αν πιστεύετε ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε είναι εντονότερες από το φυσιολογικό για την ηλικία σας, απευθυνθείτε άμεσα είτε στον οικογενειακό σας γιατρό είτε σε γιατρό ειδικευμένο σε προβλήματα μνήμης. Αυτός θα σας ενημερώσει για τις εξετάσεις που θα πρέπει να κάνετε, θα αξιολογήσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζετε και θα σας καθοδηγήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο

Πρόληψη

• Η Σωματική άσκησηβελτιώνει τη ροή αίματος, και την παροχή οξυγόνου στον εγκέφαλο. Στις περιοχές εκείνες που σχετίζονται με την μνήμη, γίνεται καλύτερη αιμάτωση του εγκεφάλου, οδηγώντας στην ενίσχυση της νοητικής λειτουργίας, και επομένως βελτίωση της μνήμης. Για τον λόγο αυτό η άσκηση, αποτελεί ένα σημαντικό μέσο παρέμβασης στην αντιμετώπιση  της νόσου.

• Δραστική ελάττωση της κατανάλωσης της ζάχαρηςκαι των συναφών γλυκαντικών και τελικά όλων των επεξεργασμένων υδατανθράκων. Έχετε υπόψη ότι και ο διαβήτης είναι ισχυρός προδιαθεσικός παράγοντας. Ο διαβήτης αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, επειδή η αυξημένη γλυκόζη (σάκχαρο) προκαλεί βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία
• Μείωση των επιπέδων της ινσουλίνης. Ο επιθετικός έλεγχος του σακχάρου που έχει ως αποτέλεσμα τα χαμηλά επίπεδα ώστε να είναι αναγκαία η επίσκεψη στο νοσοκομείο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο άνοιας στους ηλικιωμένους με διαβήτη τύπου ΙΙ
• Κόψιμο του καπνίσματοςπου συνδέεται άμεσα με τη μείωση της οξυγόνωσης του εγκεφάλου. Ο καπνός του τσιγάρου περιέχει πολυάριθμες τοξικές ουσίες οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν τη  λειτουργικότητα και ακεραιότητα των νευρώνων (πχ. το μονοξείδιο του άνθρακα και κάποια είδη αντιδρώντος  οξυγόνου, και αυτό μπορεί να επηρεάσει μακροπρόθεσμα την επιβίωση των νευρώνων. Το κάπνισμα έχει σαν  άμεσο αποτέλεσμα αύξηση στη ροή του αίματος και στο μεταβολισμό στην παρεγκεφαλίδα, στους μετωπιαίους και στους βρεγματικο-ινιακούς λοβούς των ενήλικων ατόμων. Το χρόνιο κάπνισμα έχει συνδεθεί με τη μειωμένη σφαιρική εγκεφαλική ροή αίματος και κατά τη διάρκεια των επεισοδίων οξείας κατανάλωσης, με  μειωμένο μεταβολισμό γλυκόζης στην παρεγκεφαλίδα, το θάλαμο, και τον κροταφικό φλοιό άμφω. Οι ηλικιωμένοι με Ήπια Νοητική Διαταραχή ή Άνοια, παρουσιάζουν εκφύλιση σε πολλές από αυτές τις περιοχές του εγκεφάλου, όπως έδειξαν μελέτες με FDG PET σε μεγάλους αριθμούς ασθενών με νόσο Alzheimer.
• Έλεγχος σωματικού βάρους: η παχυσαρκία συνδέεται με την αύξηση των κρουσμάτων άνοιας και  Αλτσχάιμερ. Οι υπέρβαροι κινδυνεύουν περισσότερο με άνοια. Επιστημονική έρευνα καταδεικνύει ότι, οι υπέρβαροι στις δεκαετίες των 30, των 40 και των 50 ετών, έχουν 70% μεγαλύτερες πιθανότητες να προσβληθούν από γεροντική άνοια.Σουηδοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι παχύσαρκοι κινδυνεύουν περισσότερο.
• Έλεγχος της υπέρτασης. Περίπου ένας στους τέσσερις ανθρώπους πάσχει από υπέρταση και σε πολλές περιπτώσεις η πάθηση είναι αδιάγνωστη ή δεν γίνεται θεραπεία. Ο ακριβής λόγος που η υπέρταση αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας δεν είναι πλήρης κατανοητός αν και πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι στερεί τον εγκέφαλο από την αιματική ροή και το οξυγόνο που μεταφέρει το αίμα. Οι πάσχοντες από υπέρταση υποφέρουν από περιορισμένη αιματική ροή και συχνά περιγράφονται ως πάσχοντες από «αγγειακή άνοια», αναλογώντας περίπου στο ένα τέταρτο των πασχόντων από άνοια. Άλλοι τύποι άνοιας, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ, δεν έχουν εμφανή σχέση με την αιματική ροή, αλλά μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι η αρτηριακή πίεση μπορεί κατά κάποιο τρόπο να συνεισφέρει σε ορισμένες περιπτώσεις.
• Λιγότερο κατανάλωση αλατιού.  Όπως αποκαλύπτει μελέτη, λίγο περισσότερο από ένα κουταλάκι του γλυκού αλάτι την ημέρα… «φέρνει πιο κοντά» τη νόσο του Alzheimer.
• Λήψη επαρκών ωμέγα-3 λιπαρώναπό ζωικές πηγές. Για μας τους Έλληνες ιδανική πηγή είναι οι σαρδέλες! Η κατανάλωση ψαριών διεγείρει την ροή αίματος στον εγκέφαλο και έτσι μειώνει τις πιθανότητες να εκδηλώσουμε άνοια αργότερα στη ζωή μας, ανακάλυψαν Βρετανοί επιστήμονες. Μελετώντας νεαρούς εθελοντές ηλικίας 18 έως 35 ετών, διαπίστωσαν πως ένα είδος ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, το DHA, αυξάνει τη ροή αίματος στα τμήματα του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται όταν εκτελούμε δύσκολες νοητικές δραστηριότητες. Αυτό, γράφουν στην «Βρετανική Επιθεώρηση Διατροφής» (BJN), μπορεί να εξηγεί τα ευρήματα προγενέστερων μελετών που έχουν δείξει πως όσοι τρώνε πολλά ψάρια διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο να παρουσιάσουν νοητική εκφύλιση και άνοια όταν γεράσουν.
• Κατανάλωση άφθονων λαχανικών.
• Νέα μελέτη υποστηρίζει ότι τα άτομα που αντιμετωπίζουν κατάθλιψηείναι σημαντικά πιθανότερο να εμφανίσουν άνοια σε μελλοντικό στάδιο της ζωής τους.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer & Συγγενών Διαταραχών  http://www.alzheimer-hellas.gr/index.php/el/

και την Εταιρεία Νόσου Alzheimer & Συναφών Διαταραχών Αθηνών http://www.alzheimerathens.gr/ .

Η Παγκόσμια  Ημέρα κατά του Καρκίνου του Προστάτη καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Σεπτεμβρίου για να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τον ανδρικό πληθυσμό της Γηραιάς Ηπείρου σχετικά με τους κινδύνους που αντιμετωπίζει από τον καρκίνο του προστάτη.

Ο προστάτης είναι ένας αδένας που έχει μέγεθος όσο ένα κάστανο και βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ανδρική ουροδόχο κύστη. Περιβάλλει την ουρήθρα, δια μέσου της οποίας αποβάλλονται τα ούρα. Η κύρια λειτουργία του προστάτη είναι να εκκρίνει ένα ειδικό υγρό, το προστατικό υγρό που μαζί με τα σπερματοζωάρια και το υγρό των σπερματοδόχων κύστεων εξέρχεται διαμέσου της ουρήθρας σαν σπέρμα, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.
Στην Ελλάδα :

• καρκίνος του προστάτη είναι ο δεύτερος πιο συχνός μετά τον καρκίνο του πνεύμονα
• Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται περίπου 3.244 άνδρες με τη νόσο, εκ των οποίων 1.821 περίπου καταλήγουν, ποσοστό 56,1%.

Οι παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του καρκίνου του προστάτη είναι:

• Ηλικία: ο καρκίνος του προστάτη αυξάνεται δραματικά με την πρόοδο της ηλικίας. Άτομα ηλικίας άνω των 80 ετών κινδυνεύουν να αναπτύξουν τη νόσο χίλιες φορές περισσότερο από άτομα κάτω των 40 ετών. Το 70% των ατόμων ηλικίας άνω των 90 ετών πάσχει από καρκίνο του προστάτη.
• Κληρονομικότητα: τα άτομα που έχουν στενή συγγενική σχέση με καρκινοπαθείς από προστάτη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τον υπόλοιπο πληθυσμό.
• Διατροφή: στους πληθυσμούς που καταναλώνουν τροφή με μεγάλη περιεκτικότητα λίπους, εμφανίζεται συχνότερα η μορφή του καρκίνου αυτού.
• Οικογενειακή κατάσταση: οι έγγαμοι άνδρες και μάλιστα οι πολύτεκνοι παρουσιάζουν πιο συχνά καρκίνο του προστάτη, συγκριτικά με τους άγαμους ή τους έγγαμους χωρίς παιδιά.
• Εργασία: άτομα που η εργασία τους έχει άμεση σχέση με καουτσούκ ή με κάδμιο, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από τη νόσο.
• Παθολογικές καταστάσεις: άτομα που πάσχουν από ηπατική κίρρωση αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση του προστατικού καρκίνου.

Τα βασικά συμπτώματα είναι :

• πόνος προς τα πίσω
• επώδυνη ούρηση και εκσπερμάτιση
• δυσκολία στη συγκράτηση των ούρων ή στην έναρξη της ούρησης.

Όταν ο προστάτης διογκώνεται και αρχίζει να πιέζει την ουρήθρα, τότε τα ούρα βγαίνουν σε σταγόνες αντί να ρέουν ελεύθερα και είναι πιθανόν να περιέχουν και αίμα. Δυστυχώς όμως, πολλές φορές τα πρώτα συμπτώματα του καρκίνου του προστάτη προέρχονται από τις μεταστάσεις σε διάφορα απομακρυσμένα όργανα, κυρίως στα οστά.

Περίπου το 20 έως 40% των πασχόντων από καρκίνο του προστάτη παρουσιάζεται στον ορθοπεδικό για οσφυαλγία ή παράλυση ή επισκέπτεται τον παθολόγο με γενικά συμπτώματα, όπως καταβολή δυνάμεων ή απώλεια βάρους, χωρίς όμως να εμφανίζει τοπικά συμπτώματα της νόσου.

Διάγνωση

• Η διάγνωση της νόσου συνήθως γίνεται με απλή κλινική εξέταση.
• Η δακτυλική εξέταση του ορθού και η ψηλάφηση του προστάτη μπορούν να μας δώσουν μια πρώτη εικόνα για την ύπαρξη του προβλήματος.
• Ο αιματολογικός έλεγχος, συμπεριλαμβανομένης κάποιας ειδικής εξέτασης, όπως η όξινη φωσφατάση, ή ο ειδικός καρκινικός δείκτης του προστάτη ΡSA, δίνουν σοβαρές ενδείξεις της νόσου.
• Το διορθικό υπερηχογράφημα προστάτη είναι πολύ αξιόπιστη εξέταση.
• Η αξονική τομογραφία μπορεί να ορίσει την έκταση του προβλήματος.
• Η βιοψία του προστάτη δίνει πληροφορίες για τον τύπο του καρκίνου.

Εφόσον η διάγνωση τεθεί, πρέπει να γίνει ευρύτερος έλεγχος του σώματος, συμπεριλαμβανομένου ολόσωμου σπινθηρογραφήματος οστών, καθώς και έλεγχος των πνευμόνων για ανεύρεση τυχόν μεταστάσεων.

Πρόληψη

Έχουν μελετηθεί πολλές παρεμβάσεις που μπορεί να μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου. Αυτές είναι:

• Άσκηση:
 Αν και δεν έχει αποδειχθεί σε μεγάλες μελέτες ότι μειώνει την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη, υπάρχουν μελέτες που προτείνουν ότι μπορεί να μειώνει την επίπτωση του επιθετικού καρκίνου (βαρύτερης μορφής). Παρόλα αυτά, ελλείψει «παρενεργειών» και συνυπολογίζοντας τα υπόλοιπα οφέλη, πρέπει να προτείνεται πάντα.

• Διαιτητικά λίπη
Η αυξημένη κατανάλωση λιπαρών, ειδικά κορεσμένων και trans-λιπαρών οξέων έχει άρρηκτα συνδεθεί με την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη. Επιβάλλεται σημαντική μείωση της πρόσληψής τους, δηλαδή των λιπαρών ζωικής προέλευσης και των υδρογονωμένων λιπαρών οξέων όπως φυτίνες και μαργαρίνες, ακόμα και αυτών που θεωρούνται «καλά». Προστασία από τον καρκίνο του προστάτη προσφέρει η αυξημένη κατανάλωση ω-3 λιπαρών, ειδικά από ψάρια.
• Σόγια
 Ο καρκίνος του προστάτη είναι σπάνιος στην Κίνα (28 φορές πιο συχνός στην Νορβηγία, 18 στην Αγγλία και 16 στην Αμερική) και στην Ιαπωνία. Αυτή η μειωμένη εμφάνιση οφείλεται κατά ένα μέρος τουλάχιστον στην αυξημένη κατανάλωση σόγιας. Η σόγια περιέχει ισοφλαβόνες που δεν είναι βιοενεργές, αλλά ενεργοποιούνται στο παχύ έντερο από τα καλά βακτήρια, γνωστά ως και προβιοτικά. Τα προϊόντα σόγια με «ζυμομένη» σόγια παρέχουν μεγαλύτερη ποσότητα βιοενεργών ισοφλαβονών.
• Κάπνισμα
Το κάπνισμα είναι μία πολύ επιβλαβής συνήθεια. Η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να έχει πολλά οφέλη για τον οργανισμό, ένα από τα οποία είναι και η μείωση της εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη.

• 
Λυκοπένιο
Το λυκοπένιο είναι ένας ισχυρός αντιοξειδωτικός και αντικαρκινικός παράγοντας. Επίσης είναι θερμοανθεκτικό συστατικό, άρα αντέχει στο μαγείρεμα ( δείτε εδώ για τον τρόπο που το μαγείρεμα επηρεάζει τα θρεπτικά συστατικά ). Βρίσκεται στις ντομάτες και σε κόκκινα φρούτα και λαχανικά (όπως το καρπούζι και το βερύκοκο). Η κόκκινη σάλτσα περιέχει πιο βιοδιαθέσιμο λυκοπένιο απ’ ότι η φρέσκια ντομάτα. Συστήνεται η πρόσληψη 2 μερίδων ½ κούπας κόκκινης σάλτσας από ντομάτες την εβδομάδα για την μείωση της πιθανότητας εμφάνισης καρκίνου του προστάτη.

• Ρόδι
Καθώς υπάρχουν σημαντικά προκλινικά δεδομένα (δηλαδή, όχι σε ανθρώπους), συστήνεται να περιέχεται ως μέρος μίας πλούσιας και ισορροπημένης διατροφής με στόχο την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη.
• Πράσινο τσάι
Το πράσινο τσάι είναι πλούσιο σε κατεχίνες και πολυφενόλες που είναι ισχυροί αντιοξειδωτικοί και αντικαρκινικοί παράγοντες. Η αντιοξειδωτική δράση 2 φλιτζανιών πράσινου τσαγιού είναι ανάλογη με αυτή από 4 μήλα, 7 ποτηριών χυμό πορτοκάλι και 20 ποτηριών χυμού μήλου. Συστήνεται η μέτρια (2-4 φλιτζάνια) κατανάλωση πράσινου τσαγιού την ημέρα, ειδικά σε άτομα σε κίνδυνο (ιστορικό, ηλικία κτλ) για ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη.

 
Σε μεγάλο επιστημονικό συνέδριο επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά η ευεργετική δράση που έχουν κατά του καρκίνου του προστάτη διάφορες τροφές.

Τέτοιου είδους τροφές είναι οι εξής :

• το κουνουπίδι, 
• τα λαχανάκια Βρυξελλών,
• το ρόδι
• τα φασόλια σόγιας
• τα κρεμμύδια
• το σκόρδο
• ωμό μπρόκολο
• χυμό ντομάτας
• καρύδια Βραζιλίας 

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι για να έχει θετικά αποτελέσματα η κατανάλωση αυτών των τροφών θα πρέπει να μαγειρεύονται με τρόπο τέτοιον ώστε να μην καταστρέφονται οι αντικαρκινικές ουσίες που περιέχουν.

Θεραπεία

Η επιλογή της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη εξαρτάται από :

• την σταδιοποίηση του όγκου
• την ηλικία
• προσδόκιμο επιβίωσης του ασθενούς.

Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει :

• Ριζική Προστατεκτομή. Αφαιρείται ολόκληρος ο προστάτης αδένας προτείνεται στην περίπτωση που ο καρκίνος δεν έχει επεκταθεί εντός των ορίων του προστάτη, σε ασθενείς που βρίσκονται σε καλή γενική κατάσταση.
• Διουρηθρική Προστατεκτομή. Αφαιρείται μέρος του προστάτη αδένα που περιβάλλει την ουρήθρα, προτείνεται στην περίπτωση που ο ασθενής δεν μπορεί ή δεν θέλει να υποβληθεί σε ριζική προστατεκτομή. Ανακουφίζει τον ασθενή από τα αποφρακτικά φαινόμενα που μπορεί να προκαλέσει ο προστατικός καρκίνος. Δεν αποτελεί ριζική θεραπεία της νόσου συνήθως ακολουθεί κάποια άλλη μορφή θεραπείας.

Οι εναλλακτικές μη χειρουργικές θεραπευτικές λύσεις περιλαμβάνουν:

• Τοπική ακτινοβολία: αποτελεί εναλλακτική λύση για αυτούς που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να χειρουργηθούν. Έχει θέση στον καρκίνου του προστάτη που είναι περιορισμένος μέσα στον αδένα ή έχει επεκταθεί σε παρακείμενους ιστούς.
• Ορμονική θεραπεία: χρησιμοποιείται σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο προστάτου. Σκοπός της ορμονικής θεραπείας είναι να καταστείλει την παραγωγή των ανδρικών ορμονών, των ανδρογόνων, με σημαντικότερη την τεστοστερόνη. Τα ανδρογόνα παράγονται κυρίως στους όρχεις και προκαλούν την ανάπτυξη των καρκινικών προστατικών κυττάρων. Η ορμονική θεραπεία δεν θεραπεύει τον καρκίνο του προστάτη, προκαλεί όμως ελάττωση του καρκινικού όγκου και καθυστερεί την ανάπτυξή του.

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι η ορχεκτομή, τα LHRH ανάλογα, τα αντιανδρογόνα και τα οιστρογόνα.

Απλή παρακολούθηση: σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη που είναι προχωρημένης ηλικίας ή έχουν άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. Αποτελείται από απλή παρακολούθηση της τιμής του P.S.A. και δακτυλική εξέταση κάθε 6 μήνες. Συστήνεται όταν ο καρκίνος είναι ενδοπροστατικός αναμένεται να έχει αργή εξέλιξη στον χρόνο και δεν προκαλεί συμπτώματα.

Φάρμακα
 Έχουν δοκιμαστεί και αρκετά φάρμακα για την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη. Από αυτά δύο έχουν ενδιαφέρον:

• Φιναστερίδη: κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, αλλά δεν μπορούν ακόμα να γίνουν ειδικές συστάσεις για την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη
• 
Στατίνες: φαίνεται ότι μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου, αλλά ακόμα δεν μπορούν να γίνουν συστάσεις

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την Ελληνική Ουρολογική Εταιρεία http://www.huanet.gr/