Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου με πρωτοβουλία του αμερικάνικου Σοσιαλιστικού Κόμματος και δύο χρόνια αργότερα υιοθετήθηκε από την Σοσιαλιστική Διεθνή. Αφορμή στάθηκε η απαίτηση βελτιωμένων συνθηκών εργασίας από εργάτριες κλωστουφαντουργίας στη Νέα Υόρκη το 1857. Αργότερα επικράτησε η Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία και η 8η Μαρτίου επισημοποιήθηκε ως εθνική αργία από τον Λένιν λόγω πίεσης από την φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κοντολάι . Στη συνέχεια , η συγκεκριμένη ημέρα έχασε την πολιτική της αξία αλλά με την άνοδο του φεμινισμού κατά την περίοδο του 60′ η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας αναζωπυρώθηκε κει πλέον διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ , για την ανάδειξη των γυναικείων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο. Είναι μια μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας, και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία. Παραδοσιακά, ενώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών και ακτιβιστές διαδηλώνουν σε όλο τον κόσμο για να κάνουν γνωστά τα αιτήματά τους για βελτίωση της θέσης των γυναικών, καθώς και να εορτάσουν τις νίκες και τα επιτεύγματα του κινήματος.

Σήμερα, όταν μόνο το 1/5 των κοινοβουλευτικών εδρών καταλαμβάνονται από γυναίκες και υπάρχουν μόνο 19 αρχηγοί κρατών γένους θηλυκού (από τις περίπου 196 υποψηφιότητες), γίνεται αντιληπτό πως μπορούν να αλλάξουν ακόμη πολλά πράγματα.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο αριθμός των γυναικών-μέλη του υπουργικού συμβουλίου έχει τριπλασιαστεί μεταξύ του 1994 και του 2014, αλλά παραμένει σε χαμηλά επίπεδα σε σύγκριση με το ανδρικό φύλο. Σύμφωνα με έρευνα  :

• σε περίπου 118 χρόνια θα λυθεί εντελώς το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των γυναικών
• σήμερα από τους 500 πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου, μόνο οι 55 είναι γυναίκες.

Εκτός από το μισθολογικό χάσμα που απασχολεί κρατικούς και μη φορείς, η προσπάθεια ευαισθητοποίησης όσον αφορά την γυναικεία κακοποίηση, είναι ακόμη ένα μείζον ζήτημα.

Αναλυτικότερα :

• 120 εκ. Γυναίκες κάτω των 20 ετών έχουν πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης
• περισσότερο από το 1/3 των γυναικών σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία σε κάποια φάση της ζωής τους και κυρίως στην εφηβεία ή την περίοδο της εμμηνόπαυσης.

Οι τωρινοί στόχοι, οι οποίοι πρόκειται να έχουν την ίδια θεματολογία μέχρι το 2030,είναι οι εξής :

• διείσδυση των γυναικών, ως ένας πυρήνας, στην  παγκόσμια οικονομία
• καταπολέμηση την φτώχειας σε όλο τον κόσμο.

 
Η επίσημη σελίδα της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας :

https://www.internationalwomensday.com/

Κάθε χρόνο γιορτάζουμε στις 6 Μαρτίου την Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού . Η ημέρα καθιερώθηκε από το Υπουργείο Παιδείας και στόχο έχει την ευαισθητοποίηση του κοινού για ένα τόσο σημαντικό φαινόμενο.

Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying), όπως και ο όρος «θυματοποίηση» (victimization) χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου. Ο εκφοβισμός και η βία ανάμεσα στους μαθητές μπορούν να πάρουν σωματική, λεκτική, ψυχολογική και κοινωνική μορφή.

 Όπως αναφέρει το Δίκτυο κατά της βίας στο σχολείο ο εκφοβισμός μπορεί να πάρει διάφορες μορφές:
Σωματικός: φυσικός τραυματισμός ή απειλή τραυματισμού προς κάποιον. Εκδηλώνεται με σπρωξίματα, σκουντήματα, αγκωνιές, γροθιές και κλοτσιές, τρικλοποδιές, χτυπήματα με αντικείμενα, τσιμπήματα και δαγκωνιές, περιορισμό του άλλου μέσω σωματικών πρακτικών.

• Λεκτικός: συστηματική χρησιμοποίηση υβριστικών εκφράσεων, φραστικών επιθέσεων, προσβολών και απειλών, αγενών σχολίων και ειρωνείας, χρήση παρατσουκλιών.
• Εκφοβισμός με εκβιασμό: εκούσια απόσπαση χρημάτων ή προσωπικών αντικειμένων, η οποία συνοδεύεται από απειλές ή και τον εξαναγκασμό σε αντικοινωνικές πράξεις.
• Έμμεσος ή κοινωνικός: προσπάθεια για κοινωνική απομόνωση ή αγνόηση ατόμου, για άσκηση επιρροής στην ομάδα των συνομηλίκων ώστε να αισθανθούν αντιπάθεια για κάποιο συγκεκριμένο συμμαθητή τους, διάδοση κακόβουλων φημών και ψευδών.
• Ηλεκτρονικός: αποστολή απειλητικού ή υβριστικού υλικού μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, των υπηρεσιών MMS και SMS που παρέχουν τα κινητά τηλέφωνα και των διαδικτυακών τόπων κοινωνικής δικτύωσης, χρήση ή παραποίηση των προσωπικών δεδομένων κάποιου ατόμου, αποκλεισμός του από μια δικτυακή ομάδα, κλήσεις στο κινητό του από άγνωστο νούμερο.
• Ρατσιστικός: διάδοση αρνητικών σχολίων εξαιτίας της καταγωγής, της κοινωνικής τάξης, της οικονομικής κατάστασης, της διαφορετικότητας.
• Σεξουαλικός:υβριστικά σχόλια, σκίτσα και γκράφιτι με σεξουαλικό περιεχόμενο, ανήθικες χειρονομίες, ανεπιθύμητο άγγιγμα, μέχρι και σοβαρές σεξουαλικές επιθέσεις.

Τα στατιστικά στοιχεία για την Ελλάδα δείχνουν ότι  :

• Το 10-15% των μαθητών πέφτουν θύματα διαφόρων μορφών εκφοβισμού και βίας στο σχολείο.
• Οι μαθητές που εκφοβίζουν και ασκούν βία, δηλαδή οι θύτες, υπολογίζεται ότι ξεπερνούν το 5% του συνόλου των μαθητών.
• Έχει παρατηρηθεί ότι τα αγόρια εμπλέκονται περισσότερο σε περιστατικά σωματικής
  βίας σε σύγκριση με τα κορίτσια, τα οποία φαίνεται να εμπλέκονται πιο συχνά σε περιστατικά λεκτικής βίας, σε αναλογία 3 προς 1.
• Τα περιστατικά εκφοβισμού και βίας στο σχολείο εκδηλώνονται με μεγαλύτερη
  συχνότητα στο δημοτικό και στο γυμνάσιο και μειώνονται στο λύκειο.
• Οι μισοί από τους μαθητές-θύματα εκφοβισμού και βίας δεν αναφέρουν πουθενά το γεγονός, ενώ οι υπόλοιποι μισοί συνήθως το αναφέρουν σε φίλους τους και λιγότερο στους εκπαιδευτικούς ή στους γονείς τους.

Τα θύματα είναι συνήθως παιδιά:

• με περισσότερο άγχος και ανασφάλεια από τους άλλους μαθητές,
• ήσυχα και ευαίσθητα,
• εσωστρεφή και μοναχικά,
• με χαμηλή αυτοεκτίμηση,
• φοβισμένα και με παθητική στάση απέναντι στη βία,
• δύσκολα υπερασπίζονται τον εαυτό τους.

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος κρίνεται απαραίτητη η αρωγή από τους κοινωνικούς φορείς όπως η οικογένεια και οι εκπαιδευτικοί με άμεση ψυχολογική υποστήριξη του θύματος σχολικής βίας.

Για περισσότερες πληροφορίες και ενημέρωση επισκεφθείτε το επίσημο Δίκτυο κατά  της Βίας στο Σχολείο http://www.antibullyingnetwork.gr/ .

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Φεβρουαρίου με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά . Στόχος της ημέρας είναι η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τις παιδικές νεοπλασίες (καρκίνος) . Ο καρκίνος αποτελεί μια από τις  πιο δύσκολες ασθένειες και γίνεται ακόμα δυσκολότερη όταν αφορά τα παιδιά καθώς ασκείται μεγάλη ψυχολογική πίεση στις οικογένειές τους. Ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους στην σχολική και προσχολική ηλικία.

Ο πιο συνηθισμένος τύπος καρκίνου που προσβάλλει τα παιδιά είναι η λευχαιμία και αναπτύσσεται στον μυελό των οστών. Η πιθανότητα να εμφανίσει ένα παιδί καρκίνο πριν την ηλικία των 15 είναι 0,24% και πριν την ηλικία των 20 χρονων 0,35%.Τα στατιστικά στοιχεία όσο αναφορά την Ελλάδα δείχνουν ότι :

• περίπου 280-300 παιδιά κάθε χρόνο προσβάλλονται από καρκίνο
• το 50% των περιπτώσεων καρκίνου στα παιδιά είναι λευχαιμίες και όγκοι του κεντρικού νευρικού συστήματος

Για την πρόληψη της νόσου οφείλουν οι έγκυες γυναίκες να αποφεύγουν την έκθεση σε ακτινοβολίες(αξονικές ακτινογραφίες). Επιπλέον , η διακοπή έκθεσης στον ήλιο και καπνίσματος σε συνδυασμό με άσκηση και κατάλληλη διατροφή θα αποφέρουν  τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα στο μέλλον. Πάντως μελέτες έχουν δείξει πως ο καρκίνος δεν κληρονομείται.

Τα βασικότερα συμπτώματα του παιδικού καρκίνου παρατηρούνται και σε μια πληθώρα άλλων παιδικών ασθενειών . Ειδικότερα :

• Μάζα (όγκος) σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος.
• Αιμορραγία από το δέρμα ή τα ούλα ή τη μύτη κ.λπ.
• Πυρετός που παρατείνεται, δε σχετίζεται με λοίμωξη ή συνδυάζεται με άλλα ύποπτα συμπτώματα.
• Νευρολογικά συμπτώματα (σπασμοί, πρόβλημα στη βάδιση, πρωινοί έμετοι κ.λπ.).
• Μάτια με διόγκωση, στραβισμό, πρόπτωση, μελανιές κ.λπ.
• Πόνος στα οστά, στο κεφάλι ή σε άλλο σημείο του σώματος.

Η καλύτερη αντιμετώπιση του παιδικού καρκίνου είναι η έγκαιρη πρόληψή του. Ώστε να συνδυαστεί χημειοθεραπεία με χειρουργική επέμβαση για τα βέλτιστα αποτελέσματα. Κρίνεται απαραίτητη η ψυχολογική υποστήριξη από τον στενό οικογενειακό κύκλο. Το 75% των παιδιών που νόσησαν από καρκίνο πάντως θεραπεύονται.

Για περισσότερες πληροφορίες και ενημέρωση επισκεφθείτε τους παρακάτω Συλλόγους :

• Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «Φλόγα»
• Σύλλογος Φίλων Παιδιών με Καρκίνο <<Ελπιδα>>
• Σύλλογος Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματικές Ασθένειες Βορείου Ελλάδος <<ΛΑΜΨΗ>>
• Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Παιδιών με Νεοπλασματικές Παθήσεις <<ΠΙΣΤΗ>>
• Παγκρήτιος Σύλλογος Γονέων και Φίλων Παιδιών με Νεοπλασία <<ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ>>

Την δεύτερη Κυριακή του Φεβρουαρίου προσεύχονται εκκλησίες διαφόρων δογμάτων και ομολογιών για τους 535.000 αυτιστικούς στον κόσμο. Η συγκεκριμένη προσευχή ξεκίνησε το 2002 στην Αγγλία ως ” Κυριακή του Αυτισμού” από ένα ζεύγος που είχε αυτιστικό παιδί και ξεκίνησε να εξαπλώνεται σιγά σιγά  και στις υπόλοιπες χώρες .

Ο όρος «αυτισμός» προέρχεται ετυμολογικά από την ελληνική λέξη «εαυτός» και υποδηλώνει την απομόνωση ενός ατόμου στον εαυτό του. Αποτελεί μια σοβαρή αναπτυξιακή διαταραχή με στοιχεία μειωμένης κοινωνικής αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας αλλά και επαναλαμβανόμενης στερεότυπης συμπεριφοράς . Όλες οι επιπλοκές λαμβάνουν δράση πριν το παιδί φτάσει την ηλικία των τριών ετών. Η νεύρο- ψυχολογική διαταραχή αυτή διαρκεί για πάντα και ξεκινά από την γέννηση του παιδιού. Πέρα από την ζωή του παιδιού επηρεάζεται άμεσα και το ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο της οικογένειάς του. Μιας και ο αυτισμός είναι προς το παρόν μια ισόβια κατάσταση , οι επιστήμονες εστιάζουν κυρίως στην μείωση πλεονάσματος που βρίσκεται στα αυτιστικά παιδία μέσω ανταγωνιστών των ενδορφινών . Πάντως οι αγωγές χρειάζεται να εφαρμόζονται πρώιμα , κατά την προσχολική ηλικία δηλαδή.

Όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία :

• η αναλογία του αυτισμού είναι περίπου 1 ή 2 ανά 1.000 άτομα.
• ενώ η αναλογία ανδρών-γυναικών είναι 4 προς 1.
• στην Ελλάδα πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 4.000 έως 5.000 παιδιά και ενήλικα άτομα με κλασικό Αυτισμό
• και 20.000 έως 30.000 με αυτιστικού τύπου διαταραχές ανάπτυξης.

Τα συμπτώματα ποικίλλουν από παιδί σε παιδί και τα βασικότερα είναι τα εξής :

• Σοβαρή επιβράδυνση στη γλωσσική ανάπτυξη και στην επικοινωνία
• Σοβαρή επιβράδυνση στην κατανόηση των κοινωνικών σχέσεων
• Iδιαίτερες ικανότητες σε κάποιους συγκεκριμένους τομείς
• Έλλειψη δημιουργικής φαντασίας
• Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά

Στα άτομα με αυτισμό αρέσει κυρίως  η μουσική, το κολύμπι, η πεζοπορία, το τραγούδι, η ιππασία και άλλες δραστηριότητες . Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως η εμφάνιση του αυτισμού είναι πολυπαραγοντική αλλά έχει ορισμένα κληρονομικά στοιχεία. Πάντως μπορεί να προληφθεί κατά κάποιο τρόπο από τις έγκυες. Για αυτό το λόγο πρέπει να  αποφευχθούν τα παρακάτω κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης :

• Το κάπνισμα
• Η χρήση οινοπνευματωδών ποτών
• Η χρήση φαρμάκων
• Το κακό (μη εξισορροπημένο) διαιτολόγιο
• Οι ακτινοβολίες
• Η κούραση, αλλά και πλήρης αδράνεια.
• Η ψυχική αναστάτωση
• Τα χτυπήματα στην κοιλιακή χώρα
• Οι λοιμώξεις

Ο πρώτος εθελοντικός σύλλογος που σχηματίστηκε από γονείς και επαγγελματίες, που ενδιαφέρονταν για τα δικαιώματα των παιδιών αυτών, ιδρύθηκε το 1962 στο Ηνωμένο Βασίλειο και σήμερα ονομάζεται Εθνική Αυτιστική Εταιρεία (National Autistic Society, NAS). Το 1965 στην Αμερική ιδρύθηκε η Εταιρεία Αυτισμού Αμερικής (Autism Society of America, ASA), ενώ στη συνέχεια παρόμοιες προσπάθειες παρατηρήθηκαν και σε άλλα κράτη. Το 1983 ιδρύεται η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Οργανώσεων Γονέων Αυτιστικών Ατόμων (Autism-Europe) και το 1988 η Παγκόσμια Οργάνωση για τον Αυτισμό (World Autism Organization, W.A.O.). Σήμερα, αυτές οι οργανώσεις έχουν χιλιάδες μέλη και πολυάριθμα τοπικά παραρτήματα . Στην Ελλάδα η πρώτη προσπάθεια δημιουργίας τέτοιας οργάνωσης σε πανελλαδικό επίπεδο έγινε το 1992, με την ίδρυση της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων (Ε.Ε.Π.Α.Α.). Η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων είναι πανελλήνιο αναγνωρισμένο φιλανθρωπικό σωματείο, με σκοπό να προασπίσει τα δικαιώματα των αυτιστικών ατόμων στη ζωή, δηλαδή των ατόμων που εμφανίζουν το σύνδρομο του αυτισμού ή άλλες συναφείς καταστάσεις.

Τα δικαιώματα αυτά, θα πρέπει να αναγνωριστούν και να επιβληθούν με κατάλληλη νομοθεσία σε κάθε κράτος μέλος και περιλαμβάνουν:

1. Το δικαίωμα των ατόμων με αυτισμό να ζουν μια ανεξάρτητη και ολοκληρωμένη ζωή αξιοποιώντας στο έπακρο τις δυνατότητές τους.
2. Το δικαίωμα αυτών των ατόμων για αντικειμενική και ακριβή κλινική διάγνωση και εκτίμηση.
3. Το δικαίωμα τους για προσιτή, εξατομικευμένη και κατάλληλη εκπαίδευση.
4. Το δικαίωμα τους να συμμετέχουν στις αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον τους. Οι επιθυμίες τους πρέπει να αναγνωρίζονται και να γίνονται σεβαστές.
5. Τα αυτιστικά άτομα δικαιούνται μία προσιτή και κατάλληλη κατοικία.
6. Το δικαίωμα τους για παροχή εφοδίων, βοήθειας και κρατικών υπηρεσιών στήριξης που τους είναι απαραίτητες, ώστε να έχουν μία παραγωγική ζωή με αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία.
7. Το δικαίωμα αυτών των ατόμων για εξασφάλιση ενός ικανοποιητικού εισοδήματος ή αμοιβή που μπορεί να καλύψει τις απαραίτητες ανάγκες τους για επιβίωση (τροφή, ένδυση, στέγη).
8. Το δικαίωμα τους για συμμετοχή και ανάπτυξη στη διοίκηση των υπηρεσιών που τους παρέχονται για την ευημερία τους.
9. Το δικαίωμα των ατόμων με αυτισμό για κατάλληλη ενημέρωση και φροντίδα της σωματικής, ψυχικής και πνευματικής τους υγείας. Σε αυτό περιλαμβάνεται και η παροχή θεραπευτικής αντιμετώπισης και φαρμακευτικής αγωγής, λαμβάνοντας πάντα τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης και ασφάλειας των ιδίων αλλά και του κοινωνικού συνόλου.
10. Το δικαίωμα τους για επαγγελματική εκπαίδευση και απασχόληση, χωρίς διακρίσεις και προκαταλήψεις. Στην εργασία θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι δυνατότητες και το δικαίωμα επιλογής του ατόμου.
11. Το δικαίωμα τους για προσιτά μεταφορικά μέσα και ελεύθερη μετακίνηση.
12. Το δικαίωμα των ατόμων αυτών να συμμετέχουν σε πολιτισμικές, ψυχαγωγικές εκδηλώσεις και στα αθλητικά γεγονότα και να ωφελούνται από αυτά.
13. Το δικαίωμα τους να έχουν ίση πρόσβαση και δυνατότητα χρησιμοποίησης των χώρων, των υπηρεσιών και συμμετοχή στις διάφορες δραστηριότητες της κοινότητας.
14. Το δικαίωμα τους να έχουν σεξουαλικές σχέσεις, συμπεριλαμβανόμενου και του γάμου, χωρίς εκμετάλλευση και εξαναγκασμό.
15. Το δικαίωμα των ατόμων με αυτισμό να έχουν την ίδια νομική βοήθεια και πλήρη προστασία όλων των δικαιωμάτων τους.
16. Το δικαίωμα των ατόμων με αυτισμό να απελευθερωθούν από το φόβο ή την απειλή του αυθαίρετου εγκλεισμού σε ψυχιατρικό νοσοκομείο ή άλλο ίδρυμα που τα περιορίζει.
17. Το δικαίωμα τους να απελευθερωθούν από το φόβο κακοποίησης ή εγκατάλειψης τους.
18. Το δικαίωμά τους να διαφύγουν από το φόβο της φαρμακολογικής κατάχρησης ή της κακής χρήσης των φαρμάκων.
19. Το δικαίωμα τους καθώς και των εκπροσώπων τους να έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες που εσωκλείονται στους προσωπικούς ιατρικούς, ψυχολογικούς, ψυχιατρικούς και εκπαιδευτικούς τους φακέλους.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε http://www.autismgreece.gr/  , http://kentrosos.gr/el/  και http://www.autistika.gr/ .

Η 6η ημέρα του Φεβρουαρίου κηρύχθηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά της κλειτοριδεκτομής , του γυναικείου ευνουχισμού δηλαδή και στόχο έχει την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας  σχετικά με την απάνθρωπη αυτή τεχνική. Θεωρητικά μέσω του ακρωτηριασμού των εξωτερικών γεννητικών οργάνων υποδηλώνεται η απόλυτη αφοσίωσή της γυναίκας στον μελλοντικό της σύζυγο και διώχνεται η κατάρα της σεξουαλικής ορμής , έθιμο που πραγματοποιείται κυρίως στις μουσουλμανικές χώρες της Αφρικής αλλά και σε πολύ μικρότερο βαθμό σε ελάχιστες ευρωπαικές χώρες. Η κλειτορίδα πιστεύεται πως δεν πρέπει να ακουμπήσει το μωρό κατά τη γέννα γιατί θα πεθάνει. Ως πηγή του κακού και άλλων συμφορών σύμφωνα με τις αρχέγονες αντιλήψεις ξεριζώνεται με αυτό το τρόπο και επέρχεται η ευημερία.

Βέβαια , η συγκεκριμένη τεχνική δεν αναγράφεται κάπου μέσα στο Κοράνι και βρίσκει απήχηση ήδη από τον 5ο αιώνα προ Χριστού. Πλήττει τα ανθρώπινα δικαιώματα της γυναίκας και αποτελεί μια άκρως επικίνδυνη μορφή χειρουργείου αφού εξαιτίας των εργαλείων που χρησιμοποιούνται στα νεαρά κορίτσια , πεθαίνουν αρκετά από σηψαιμία και αιμορραγίες. Διαφοροποιείται σε 4 είδη κλειτοριδεκτομής , τα οποία είναι όμως εξίσου καταστροφικά .Τα θύματα δεν γνωρίζουν πως θα τους ασκηθεί η βάρβαρη αυτή πρακτική και ανυποψίαστες πιστεύουν ότι είναι μια μεγάλη γιορτή με πολλά δώρα.

Ο Παγκόσμιος  Οργανισμός Υγείας δηλώνει πως :

• 150 εκατομμύρια γυναίκες στον κόσμο έχουν υποστεί την κλειτοριδεκτομή
• Κάθε χρόνο προστίθενται άλλα 2 εκατομμύρια.
• Ακόμα και στην Ευρώπη σε περίπου μισό εκατομμύριο γυναίκες αφαιρέθηκε η κλειτορίδα.

Η γυναικεία περιτομή όπως αποκαλείται ,  υφίσταται ως αδίκημα σχεδόν σε όλες τις αφρικανικές χώρες και άξια τιμωρίας στην Ευρώπη. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως  η συγγραφές και πλέον πρέσβειρα της UNESCO Γουόρις Ντίρι με την διάσημη αυτοβιογραφία της <<Το Λουλούδι της Ερήμου>> έθεσε τα βασικά θεμέλια για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης σχετικά με το ανεπίτρεπτο αυτό έθιμο της ενοχοποίησης της γυναικείας φύσης.

Η Παγκόσμια Ημέρα Ασφαλούς Πλοήγησης στο Διαδίκτυο εδραιώθηκε από την Ευρωπαία Επίτροπο Βιβιάν Ρέντινγκ και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 9 Φεβρουαρίου. Η ημέρα αυτή έχει ως στόχο να κινητοποιήσει ενήλικες και κυρίως τους νέους στην ηθική και ακίνδυνη χρήση του Ίντερνετ και του κινητού τηλεφώνου καθώς και οτιδήποτε αποτελεί τμήμα της τεχνολογικής ανάπτυξης και χρησιμοποιείται στην καθημερινότητά μας.

Η καθημερινή αλόγιστη πλοήγηση  στο Διαδίκτυο καθώς και η   υπερβολική ενασχόληση των νέων με βιντεοπαιχνίδια οδηγεί σε βίαιες συμπεριφορές , τάσεις απομόνωσης και παραμέληση της σωματικής υγιεινής. Η σχολική απόδοση του μαθητή μειώνεται και οι επαφές με αληθινά πρόσωπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Η παχυσαρκία ίσως αποτελέσει άμεσο πρόβλημα λόγω της πολύωρης καθιστικής ζωής και εν τέλει να οδηγήσει στην κατάθλιψη και την περιθωριοποίηση. Γι’αυτό το λόγο οφείλουν γονείς και κυρίως εκπαιδευτικοί να ενημερώνονται και να διαδίδουν τον ορθό τρόπο περιήγησης μέσω ενός υπολογιστή.

Το Ίντερνετ έχει την δύναμη να σου προσφέρει ένα τεράστιο πλήθος πληροφοριών μέσω επιμορφωτικών σελίδων, να σε βοηθήσει με την εργασία σου αλλά επίσης να αναπτύξεις τον κοινωνικό σου κύκλο. Και εκεί βρίσκεται ο κίνδυνος εξαιτίας της ανωνυμίας του Διαδικτύου . Δεν γνωρίζεις με ποιον πραγματικά συνομιλείς πίσω από τον υπολογιστή και αυτό μπορεί να μας παρασύρει  σε αρνητικά περίπλοκες καταστάσεις. Αποστολή και κοινή χρήση προσωπικού υλικού σχετίζεται άμεσα με εκβιασμούς  μέσω του cyber bullying. Σωστό θα ήταν να μην μοιραζόμαστε προσωπικά στοιχεία μας με άτομα τα οποία δεν γνωρίζουμε εξ επαφής. Μάστιγα του Διαδικτύου θεωρείται  έτσι η παιδική πορνογραφία και η απάτη και κλοπή μέσω phishing.

Η Ημέρα Ασφαλούς Πλοήγησης στο Διαδίκτυο διοργανώνεται κάθε χρόνο από το Πανευρωπαικό Δίκτυο Εθνικών Κέντρων ενημέρωσης Insafe στο πλαίσιο του προγράμματος Safer Internet της Ευρωπαικής Επιτροπής. Όσο αναφορά την Ελλάδα , η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου διοργανώνεται από την δράση του Saferinternet.gr  του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου , που αποτελεί τον Εθνικό Εκπρόσωπο του Δικτύου Insafe . Για περισσότερα επισκεφθείτε :  1) http://www.saferinternet.gr/  2) https://www.betterinternetforkids.eu/

Κάθε χρόνο στις 4 του Φλεβάρη γιορτάζουμε για όλους εκείνους που παλεύουν καθημερινά με την χρόνια ασθένεια, τον καρκίνο. Στην χώρα μας αποτελεί την νούμερο 2 αιτία θανάτου μετά τα καρδιαγγειακά νοσήματα αλλά και παγκόσμιο πρόβλημα Δημόσιας Υγείας. Η συγκεκριμένη ημέρα καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Κατά του Καρκίνου (UICC) και στόχο έχει την πρόληψη. Ο καρκίνος είναι μια ομάδα ασθενειών και υφίσταται  ως ένας  κακοήθης όγκος  που διαδίδεται στο σώμα μας και προσβάλει την κυτταρική ανάπτυξη.

Στην Ελλάδα διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο 40.000 νέα περιστατικά και 28.000 θάνατοι εξαιτίας του καρκίνου. Η οικονομική κρίση συμβάλλει άμεσα στην αύξηση περιστατικών. Η έλλειψη εργασίας προκαλεί υπερβολικό καθημερινό άγχος  με άμεσο αποτέλεσμα την κατάθλιψη και συνεπώς θεμέλια για την καρκινογένεση. Σε συνδυασμό με την επιβάρυνση της υγείας , η έλλειψη οικονομικών πόρων οδηγεί στο να μην έχουν την δυνατότητα να λάβουν τις απαραίτητες θεραπείες όσοι πάσχουν από την νόσο. Γι΄αυτό το λόγο κρίνεται αδήριτης σημασίας η πρόληψη με κάθε τρόπο. Αναλυτικότερα, οφείλουμε να μην καπνίζουμε και ιδιαίτερα μπροστά σε ανηλίκους. Στη συνέχεια να προσέχουμε την διατροφή μας αυστηρά να περιορίζουμε την κατανάλωση αλκοολ και να αθλούμαστε σε καθημερινή βάση. Επιπλέον, να μην εκθέτουμε το δέρμα μας για πολλές ώρες στην ηλιακή ακτινοβολία και να ενημερωνόμαστε για πιθανά αντικαρκινικά εμβόλια.

Άμεση θεραπεία μέσω κάποιου φαρμάκου δεν υπάρχει ακόμη  παρόλαυτα χρησιμοποιούνται χημειοθεραπείες και χειρουργεία με θεαματικά αποτελέσματα . Ο πόνος αποτελεί πολύ σημαντικό κομμάτι και οι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν συνεχή φροντίδα και από τον οικογενειακό τους κύκλο. Οι πιθανότητες επιτυχίας μιας θεραπείας έχει άμεση σχέση με την μετάσταση και με το είδος του καρκίνου. Πάντως με την πάροδο του χρόνου παρατηρείται αυξημένη επιβίωση και βελτίωση στην ποιότητα ζωής των νοσούντων. Παράλληλα, τα αρχικά συμπτώματα δεν είναι όλα ταυτόσημα σε όλους αφού όπως αναφέραμε ο καρκίνος εκδηλώνεται σε διάφορες μορφές αλλά σε ένα γενικό πλαίσιο μπορούμε να συμπεριλάβουμε τις παρακάτω ενδείξεις. Αρχικά ,συχνές  αιμορραγίες χωρίς κάποιο λόγο και πληγές , οι οποίες δεν θεραπεύονται. Επίμονος βήχας και δυσπεψία όπως επίσης ζαλάδες και αναπτυσσόμενα εξογκώματα συνιστούν ύποπτα σημάδια εμφάνισης καρκίνου.

Για περισσότερες πληροφορίες και εκδηλώσεις στην χώρα μας επισκεφθείτε τον Σύλλογο Ελπίδα  http://www.elpida.org/ που ασχολείται με παιδία με καρκίνο και την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία http://www.cancer-society.gr/. Τώρα όσο αναφορά την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου δείτε εδώ http://www.worldcancerday.org/ και σχετικά με την Διεθνή Ένωση Κατά του Καρκίνου http://www.uicc.org/.

Η συγκεκριμένη ημέρα γιορτάζεται κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Ιανουαρίου με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης κατά της Λέπρας (ILEP) και υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και  στόχο έχει την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας για  τους  πάσχοντες από λέπρα ή αλλιώς νόσο του Χάνσεν . Έτσι ονομάζεται η χρόνια λοιμώδης ασθένεια που προκαλείται από το μυοβακτήριο leprae και ανακαλύφθηκε το 1873 από τον Νορβηγό ιατρό Γκέρχαρντ  Αρμάρουερ Χάνσεν.  Το όνομά της το πήρε από το αρχαιοελληνικό ρήμα ”λέπω” μιας και  το δέρμα των πασχόντων  παραμορφώνεται και δημιουργούνται εξογκώματα σαν λέπια . Η ηλικία δεν διαδραματίζει κάποιο ρόλο στην  εμφάνιση της ασθένειας. Αν και η νόσος θεωρείται αρχαία, υπάρχουν ακόμα άτομα που νοσούν κυρίως σε τριτοκοσμικές χώρες . Υπολογίζεται πως κάθε μέρα 1000 άτομα πάσχουν από την συγκεκριμένη νόσο.

Στη συνέχεια η ασθένεια δεν είναι κληρονομική όπως πίστευαν παλαιότερα αλλά μεταδίδεται μέσω των ρινικών σταγονιδίων  και πληγής. Απαραίτητη κρίνεται η αυστηρή καθαριότητα όσων έρχονται σε επαφή με ασθενείς της νόσου καθώς και η ιατρική εξέταση μια φορά το χρόνο για πέντε χρόνια σε περίπτωση που κάποιος μένει με έναν φορέα της .

Τα βασικά συμπτώματα  είναι μια συνεχώς αναπτυσσόμενη κόκκινη κηλίδα, τα άκρα δεν νιώθουν πόνο με αποτέλεσμα πολλές φορές τον ακρωτηριασμό,η μύτη ματώνει , οι τρίχες πέφτουν ,προκαλείται μερική τύφλωση και δυσκολία στην ομιλία και την αναπνοή. Μολύνσεις και φυματίωση εξαιτίας της ασθένειας οδηγούν στον θάνατο καθώς η ίδια η ασθένεια δεν θεωρείται θανατηφόρα.

Παλιά η ασθένεια ήταν μη ιάσιμη. Τώρα πλέον χορηγούνται αντιβιοτικά για μερικούς μήνες  για την καταστολή της. Η επώαση της ασθένειας διαρκεί από 2 έως και 30 χρόνια. Τα φάρμακα( δαψόνη,ριφαμπικίνη,κλοφαιμίνη) παράγονται από την εταιρεία Novartis (https://www.novartis.gr/ )και διανέμονται δωρεάν στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Η νόσος θεραπεύεται έτσι πλήρως  με ελάχιστες υποτροπές. Δεν υπάρχει  κάποιο εμβόλιο ειδικό για την λέπρα αλλά χρησιμοποιείται στα παιδιά  το ίδιο με της φυματίωσης μιας και λειτουργεί εξίσου αποτελεσματικά. Επίσης, εκχυλίσματα από το φυτό Centella asiatica χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των δερματικών εκδηλώσεων της πάθησης. Όσοι λαμβάνουν θεραπεία κατά της νόσου έχουν την δυνατότητα να συνεχίζουν κανονικά τις εργασιακές ή σχολικές υποχρεώσεις τους .

Οι στατιστικές έρευνες δείχνουν πως :

• το 2003 καταγράφηκαν 515.000 κρούσματα, εκ των οποίων το 12% είναι ανήλικοι σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ).
• Η λέπρα συνεχίζει να πλήττει 2.000 ανθρώπους καθημερινά(10% παιδιά) .
• Ένας στους 10.000  φέρει την νόσο σε 15 χώρες της Αφρικής, Ασίας, Νότιας Αμερικής καθώς και 60 άλλες χώρες.

Πάντως , στην Ελλάδα όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν υπάρχει καταγραφή περιστατικών λέπρας.

Στην Ελλάδα υπάρχει σήμερα ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Χανσενικών ο οποίος εκπροσωπεί τους 450  Έλληνες αποθεραπευμένους Χανσενικούς. Σκοπός του Σωματείου είναι να διαφωτίσει την κοινωνία και να προκαλεί το ενδιαφέρον της για τους ασθενείς. Να εξυπηρετεί τα υλικά και πνευματικά συμφέροντα των Χανσενικών αποβάλλοντας τις παρελθοντικές προκαταλήψεις. Να παρακολουθεί την νόσο με μελέτες και εφευρέσεις στον κόσμο. Να επιδιώκει ενώπιων των αρχών την βελτίωση της θέσης εκείνων και των οικογενειών τους. Και να μεριμνεί υπέρ των συμφερόντων του Συλλόγου. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε :http://www.syndesmos-hansenikon.gr/hansen/index.php.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σίβα <<ΘΕΜΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ>> διοργανώνει ομιλίες  στην πλατεία του χωριού σχετικά με την υγειονομική κατάσταση στην Κρήτη στις αρχές του 20ού αιώνα και την νόσο του Χάνσεν.. Διαβάζονται αποσπάσματα από το βιβλίο του Θέμου Κορνάρου ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ. Συγκεκριμένα ,το λεπροκομείο της Σπιναλόγκα της Κρήτης λειτούργησε  αποκομμένο από την υπόλοιπη κοινωνία από το 1903 μέχρι το 1957 όπου και εμφανίστηκαν τα πρώτα φάρμακα για την νόσο .

Κάθε χρόνο γιορτάζουμε στις 21 Ιανουαρίου την Ημέρα Αγκαλιάς  και συνεπώς μας δίνεται η δυνατότητα να δώσουμε μια στους δικούς μας ανθρώπους. Το 1896 ένας φοιτητής εν ονόματι Kevin Zaborney σκέφτηκε την συγκεκριμένη ιδέα  με σκοπό να αγκαλιάζουμε περισσότερο τα αγαπημένα μας πρόσωπα . Βέβαια η ημέρα δεν έχει κατοχυρωθεί επίσημα από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών αλλά όλες οι χώρες το αναπαράγουν και το υιοθετούν. Η αγκαλιά έχει αποδειχτεί επιστημονικά πως προσφέρει βελτιωμένες συνθήκες ζωής μιας και λειτουργεί ως φυσικό φάρμακο.

Κατά τη διάρκεια μιας αγκαλιάς προκαλείται αύξηση της παραγωγής ωκυτοκίνης. Αναλυτικότερα, οι υποδοχείς της ωκυτοκίνης , μαζί με την καρδιά ενώνονται με το πνευμονογαστρικό νεύρο, το οποίο με την σειρά του ενώνει τον εγκέφαλο μας με το δίκτυο αισθητήριων οργάνων που βρίσκεται πάνω στο δέρμα μας. Έτσι μέσω της ορμόνης αυτής  μας δημιουργείται το αίσθημα της ευεξίας. Όσα παιδιά ή και ζώα ακόμα δεν είχαν φυσική επαφή με τους γονείς τους  παρουσίασαν  στο μέλλον επιθετικές στάσεις κάτι το οποίο μας δείχνει την αξία του συναισθηματικού δεσίματος μέσω της αγκαλιάς. Επιπλέον , αισθανόμαστε πιο σίγουροι και ασφαλείς σε μια σχέση όταν αγκαλιαζόμαστε συχνά με τον σύντροφό μας. Παράλληλα, οφείλουμε να αγκαλιάζουμε συχνά τα παιδιά μας όσο είναι ακόμα μωρά ώστε στην ενηλικίωσή τους να στρεσάρονται και να εκδηλώνουν λιγότερο άγχος. Αυτό συμβαίνει διότι μειώνεται η παραγωγή της κορτιζόλης , της ορμόνης του στρες. Άμεση σχέση με το στρες έχει και η αρτηριακή πίεση η οποία πέφτει με μήνυμα χαλάρωσης  προς τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα. Άλλα και η καρδιά επωφελείται μέσω της αγκαλιάς αφού έρευνες δείχνουν ήπιας μορφής ταχυκαρδία σε ζευγάρια τα οποία δεν αγκαλιάζονται τόσο συχνά. Επιπρόσθετα, η αγκαλιά λειτουργεί και σαν φυσικό κατασταλτικό μιας ασθένειας. Δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα του νοσούντα και τα συμπτώματα παρουσιάζουν μειωμένη έξαρση  σε σχέση με την  υποθετική κατάσταση κατά την οποία το άτομο δεν δεχόταν καθόλου κοινωνική υποστήριξη με αγκαλιές από τον στενό οικογενειακό κύκλο του. ‘Επειτα , όταν αγκαλιάζουμε ένα άψυχο αγαπημένο μας αντικείμενο ή ένα έμψυχο  άτομο μας μειώνεται  άμεσα  ο φόβος λαμβάνοντας δύναμη. Καταλήγωντας , όσο περισσότερο μεγαλώνουμε τόσο πιο πολύ χρειαζόμαστε το φυσικό άγγιγμα στην ζωή μας.  Με αυτό το τρόπο μειώνεται το συναίσθημα της μοναξιάς και αυξάνεται το συναίσθημα της συναισθηματικής θαλπωρής και δεσίματος με άμεσο όφελος  της βελτιωμένη υγεία ενός ηλικιωμένου ατόμου.

Το 2004 ο Αυστραλός Juan Mann επέστρεψε στο αεροδρόμιο του Σίδνευ και κανείς δεν τον περίμενε. Έτσι σκέφτηκε να γράψει σε ένα χαρτί FREE HUGS και παρά την καχυποψία των γύρω του , τον αγκάλιασε μια κυρία που πρόσφατα έχασε τον σκύλο της. Οι αγκαλιές αποτελούν απλώς τυχαίες πράξεις τρυφερότητας , όπως ανέφερε. Το κίνημα Free Hugs http://www.freehugscampaign.org/  βρίσκει απήχηση παγκοσμίως όπως και στις μεγαλουπόλεις της Ελλάδος Αθήνα και Θεσσαλονίκη με μεγάλη επιτυχία κάθε χρόνο.